تفاوت های Broadband و Baseband

در این مقاله می خواهیم دو روش ارسال اطلاعات از طریق رسانه‌های انتقالی یعنی Baseband و Broadband را بررسی کنیم و در واقع تفاوت های Broadband و Baseband را ببینیم. اگر Baseband را به عنوان مسیر راه آهن و Broadband را به عنوان بزرگراه در نظر بگیرید. در یک زمان، تنها یک قطار می تواند در یک مسیر راه آهن حـرکت کند، همانند انتقال Baseband که تنها یک سیگنال داده می تواند در یک زمان منتقل شود. اما  در بزرگراه، چندین وسیله نقلیه می توانند به طور همزمان حرکت کنند. مثلا در یک بزرگراه با 3 خط، 3 وسیله نقلیه می توانند همزمان حرکت کنند. هـمانند یـک بزرگراه، در انتقال Broadband، سیگنـال های داده های متعددی را می توان همزمان منتقل کرد.

پشتیبانی از سیگنال های دیجیتال:

فناوری Baseband از سیگنال های دیجیتال در انتقال داده ها استفاده می کند. مقادیر باینری را مستقیماً به عنوان پالس با سطوح مختلف ولتاژ ارسال می کند. سیگنال‌های دیجیتال را می‌توان با استفاده از Repeater برای مسافت‌های طولانی‌تر قبل از ضعیف شدن و غیرقابل استفاده شدن، بازسازی و تقویت کرد. فناوری Broadband از سیگنال های آنالوگ در انتقال داده ها استفاده می کند. در این فناوری از یک موج آنالوگ مخصوص به نام carrier wave استفاده می شود. یک carrier wave هیچ داده ای ندارد اما تمام ویژگی های سیگنال آنالوگ را در خود دارد. این فناوری مقادیر باینری را در carrier wave ادغام می کند و carrier wave را در رسانه ارسال می کند. سیگنال های آنالوگ را می توان با استفاده از تقویت کننده ها (Amplifires) به منظور طی مسافت های طولانی تر تولید کرد

Baseband transmission	Broadband transmission
Transmit digital signals	Transmit analog signals
To boost signal strength, use repeaters	To boost signal strength, use amplifiers
Can transmit only a single data stream at a time	Can transmit multiple signal waves at a time
Support bidirectional communication simultaneously	Support unidirectional communication only
Support TDM based multiplexing	Support FDM based multiplexing
Use coaxial, twisted-pair, and fiber-optic cables	Use radio waves, coaxial cables, and fiber optic cables
Mainly used in Ethernet LAN networks	Mainly used in cable and telephone networks

پشتیبانی از ارتباط دو طرفه:

Baseband از ارتباط دو طرفه پشتیبانی می کند. این بدان معناست که این فناوری می تواند داده ها را به طور همزمان ارسال و دریافت کند. برای پشتیبانی از ارتباطات دو طرفه، این فناوری از دو مدار الکتریکی مجزا با هم یکی برای ارسال و دیگری برای دریافت استفاده می کند. اما Broadband فقط ارتباط یک طرفه را پشتیبانی می کند. این بدان معناست که ندهای متصل در دو سمت یک رسانه می توانند داده ها را ارسال یا دریافت کنند، اما نمی توانند هر دو عمل را به طور همزمان انجام دهند. فقط یک عمل در یک زمان مجاز است.

پشتیبانی از مالتی پلکسینگ:

با استفاده از انتقال Baseband می توان چندین سیگنال را بر روی یک کابل با استفاده از فرآیندی به نام مالتی پلکسینگ ارسال کرد. Baseband  از Multiplexing Time-Division (TDM) استفاده می کند که یک کانال واحد را به بازه های زمانی تقسیم می کند. نکته کلیدی در مورد TDM این است که نحوه عملکرد انتقال baseband را تغییر نمی دهد، فقط نحوه قرار دادن داده ها روی کابل را تغییر می دهد.

به عنوان مثال، دو ند A و B از طریق کابلی که از فناوری Broadband برای انتقال سیگنال ها استفاده می کند، متصل می شوند. هنگامی که ند A سیگنال ها را ارسال می کند، ند B سیگنال های ارسالی را دریافت می کند و زمانی که ند B سیگنال ها را ارسال می کند، ند A سیگنال های ارسالی را دریافت می کند.

فناوری Baseband عمدتاً در شبکه های اترنت برای تبادل داده بین ندها استفاده می شود. این فناوری را می توان در هر سه نوع رسانه کابلی محبوب اترنت کابل Coaxial، کابل Twisted Pair و فیبر نوری استفاده کرد.

Broadband معمولاً در محیط هایی استفاده می شود که صدا، تصویر و داده را به طور همزمان منتقل می کند. به عنوان مثال، شبکه های تلویزیون کابلی، ایستگاه های رادیویی و شرکت های تلفن. معمولاً از امواج رادیویی، کابل Coaxial و فیبر نوری برای انتقال Broadband استفاده می شود.