هوش مصنوعی ChatGPT چیست و نحوه استفاده از آن چگونه است؟

هوش مصنوعی ChatGPT

هوش مصنوعی ChatGPT یک ربات چت مبتنی بر هوش مصنوعی است که بر اساس GPT-3.5 و توسط OpenAI توسعه پیدا کرده است. این هوش مصنوعی از همان شرکتی است که DALL-E را در کارنامه خود دارد که طیف نامحدودی از تصاویر را در پاسخ به درخواست‌های کاربران تولید می‌کند. ChatGPT نسل جدیدی از سیستم‌های هوش مصنوعی است که می‌تواند مکالمه برقرار کند و متن قابل فهم برای انسان تولید کند. توانایی آن در ارائه پاسخ‌های طولانی و متفکرانه کاربران را متحیر کرده است.

هوش مصنوعی ChatGPT به طرز وحشتناکی فوق العاده است. این ابزار توانایی قابل توجهی در تعامل با کاربر دارد. این تعامل در قالب گفتگوی متنی و دیالوگ محور است و توانایی ارائه پاسخ هایی دارد که می تواند به طرز شگفت آوری انسانی به نظر برسد.

ChatGPT چیست؟

ChatGPT به اصطلاح یک مدل زبانی بزرگ (large language models) است. مدل‌های زبانی بزرگ با مقادیر انبوهی از داده‌ها آموزش داده می‌شوند تا دقیقاً پیش‌بینی کنند چه کلمه‌ای در یک جمله قرار می‌گیرد.

افزایش مقدار داده و اطلاعات، توانایی مدل های زبانی را برای انجام کارهای بیشتر افزایش می دهد. GPT-3 دارای 175 میلیارد پارامتر است و با 570 گیگابایت متن آموزش داده شده است. GPT-2، بیش از 100 برابر کوچکتر با 1.5 میلیارد پارامتر بود. این افزایش مقیاس رفتار مدل را به شدت تغییر می‌دهد. GPT-3 قادر است کارهایی را انجام دهد که به او آموزش داده نشده است، مانند ترجمه جملات از انگلیسی به فرانسوی.

ChatGPT همچنین با استفاده از تکنیک بازخورد انسانی (Human Feedback) آموزش داده شده تا هوش مصنوعی بفهمد که انسان ها هنگام پرسیدن سوال چه انتظاراتی دارند. آموزش مدل های زبانی به این روش انقلابی است زیرا فراتر از آموزش ساده مدل های زبانی برای پیش بینی کلمه بعدی است.

پس از ثبت‌نام در ChatGPT، کاربران می‌توانند از سیستم هوش مصنوعی بخواهند تا مجموعه‌ای از سؤالات متنوع را جواب دهد، مانند رئیس‌جمهور ایالات متحده در سال 1955 چه کسی بود؟ معنی زندگی چیست؟  یا می تواند مفاهیم دشوار را طوری بیان کند که یک دانش‌آموز کلاس اول بتواند بفهمد.

این ابزار به سرعت وایرال شد. تنها پنج روز طول کشید تا به یک میلیون ثبت نام کاربر برسد. میلیون‌ها نفر در طول ماه گذشته با آن کار کرده‌اند و از آن برای نوشتن شعر یا آهنگ‌ استفاده کردند. برخی هم سعی در فریب دادن و به اشتباه انداختن آن کردند. برخی افراد هم برای اهداف کاربردی تر مانند نوشتن مقاله، ایمیل، داستان کوتاه یا حتی کدهای برنامه نویسی از آن بهره بردند. این ابزار تقریبا برای هر کاری که می توان با متن نوشتاری جواب داد، پاسخی ارائه می دهد. همه این سوال و پاسخ ها به هوشمندتر شدن آن کمک می کنند.

اما مانند سایر ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، نگرانی‌های احتمالی نیز وجود دارد، از جمله اینکه می‌تواند تهدیدی برای مشاغل باشد و آن ها را از بین ببرد یا اطلاعات نادرست را منتشر کند.

استفاده از ربات ChatGPT در حال حاضر رایگان است. این ربات در حال حاضر برای کاربران باز است تا بتوانند پاسخ ها را امتحان کنند و بازخورد ارائه کنند تا هوش مصنوعی بتواند در پاسخ به سؤالات بهتر شود و از اشتباهات خود درس بگیرد.

محدودیت های هوش مصنوعی ChatGPT

اجتناب از پاسخ های مضر: ChatGPT به طور خاص برنامه ریزی شده است تا پاسخ های سمی یا مضر ارائه نکند. بنابراین از پاسخ دادن به این نوع سوالات اجتناب خواهد کرد.

کیفیت پاسخ ها به کیفیت سوال بستگی دارد: یک محدودیت مهم ChatGPT این است که کیفیت خروجی به کیفیت ورودی بستگی دارد. به عبارت دیگر، سوال های تخصصی تر و کامل تر پاسخ های بهتری را ایجاد می کنند.

پاسخ ها همیشه درست نیستند: چون ChatGPT طوری آموزش داده شده است تا پاسخ هایی را ارائه دهد که برای انسان ها درست باشد، پاسخ ها می توانند انسان ها را فریب دهند در صورتی که خروجی درست است. بسیاری از کاربران دریافتند که ChatGPT می تواند پاسخ های نادرستی ارائه دهد. برخی از آن ها که به شدت نادرست هستند.

نحوه ثبت نام و استفاده از ChatGPT

برای استفاده رایگان از ChatGPTt به وب سایت OpenAI رفته و روی دکمه Try ChatGPT کلیک کنید. گزینه Try را در بالای وب سایت خواهید دید.

در مرحله بعد، از شما خواسته می شود که وارد شوید یا ثبت نام کنید. اگر قبلاً یک حساب OpenAI ندارید، با استفاده از آدرس ایمیل خود ثبت نام کنید. همچنین ممکن است مجبور شوید قبل از ورود، شماره تلفن همراه خود را وارد کنید.

متاسفانه فعلا شماره های ایران پشتیبانی نمی شود و شما باید از شماره های خارجی مانند شماره های مجازی استفاده کنید.

اکنون، می توانید گفتگو با ChatGPT را شروع کنید. برای شروع مکالمه، در کادر پایین درخواست یا سوال خود را تایپ کنید.

توجه داشته باشید که ChatGPT در حال حاضر به عنوان یک برنامه وب در دسترس است. این بدان معناست که می توانید فقط از طریق مرورگر وب خود به آن دسترسی داشته باشید و نیازی به نصب هیچ نرم افزار خاصی ندارید.

دنیا در دستان هوش مصنوعی Chatgpt

همانطور که در تصویر زیر می‌بینید ما از هوش مصنوعی ChatGPT درخواست یک کد HTML کردیم که وسط صفحه یک ساعت نمایش داده شود. این هوش مصنوعی قدرتمند علاوه بر توضیحات شیوه نوشتن؛ کد برنامه را طبق استاندارد های جهانی برای ما ارائه داد.

کد را کپی کرده و بعد از اجرای آن با نتیجه زیر مواجه شدیم؛ عینا همان چیزی که میخواستیم. رنگ ساعت قرار بود رنگین کمانی شود ولی چون موتور جست جو سازگار با این شیوه کدنویسی نبود قادر به نمایش چنین چیزی نبود.

نحوه استفاده از پروکسی در واتساپ

نحوه استفاده از پروکسی در واتساپ

اخیرا مدیر واتساپ، آقای will cathcart از اضافه شدن قابلیت پروکسی به این پیام رسان خبر داد. او در پیامی با اشاره به عدم دسترسی میلیون‌ها کاربر در سراسر جهان به خصوص ایران به این پیام رسان اشاره کرد. همین طور تاکید کرد که با استفاده از پروکسی پیام‌های شخصی از طریق رمزگذاری محافظت می‌شود. در این آموزش نحوه استفاده از پروکسی در واتساپ و نحوه پیدا کردن پروکسی برای واتساپ را بررسی خواهیم کرد.

توجه داشته باشید که واتساپ این پروکسی ها را ارائه نمی‌دهد، اما دستورالعمل‌هایی را در گیت‌هاب خود منتشر کرده که به متخصصان گذر از تحریم کمک می‌کند تا با ایجاد سرور خارجی و با وارد کردن این دستورالعمل‌ها می‌توانند پروکسی ایجاد نمایید. برای مشاهده دستورالعمل ها میتوانید به گیت هاب واتساپ مراجعه کنید.

نحوه افزودن پروکسی در واتساپ

این کار بسیار ساده است و کافی است تا مراحل زیر را دنبال کنید:

1. نسخه آخر پیام رسان واتساپ را  از گوگل پلی نصب کرده و وارد برنامه واتساپ شوید.
2. سپس وارد تنظیمات واتساپ شده و گزینه (Storage and date) محل ذخیره سازی و داده را انتخاب کنید.
3. حال روی گزینه تنظیمات (Proxy) پروکسی کلیک کنید.
4. اکنون پروکسی را وارد کرده و بر روی ذخیره کردن کلیک کنید.

Whatsapp Settings >Storage and Data >Proxy

چگونه پروکسی واتساپ پیدا کنیم؟

برای داشتن پروکسی واتساپ همانطور که پیشتر گفته شد، شما میتوانید بر اساس دستورالعمل های واتساپ بر روی سرور مجازی خود، این پروکسی ها را ایجاد کنید. اما اگر دسترسی به سرور مجازی ندارید، برخی از سایت های پروکسی هستند که پروکسی های رایگان را منتشر میکنند. فقط کافی است به این سایت ها مراجعه کرده و پروکسی مورد نظر خود را پیدا کنید.

دقت کنید که برای راحتی کار خود، میتوانید لیست های چندتایی از پروکسی ها را جدا کرده و در پروکسی چکرها مانند proxychecker.ge وارد کنید تا از صحت و عملکرد آن ها آگاه شوید.

دقت کنید که استفاده از پروکسی های عمومی به هیچ عنوان توصیه نمیشود و ممکن است حریم خصوصی شما را به خطر بیاندازد.

4 روش برای اسکن بارکد یا کدهای QR در ویندوز

4 روش برای اسکن کدهای QR در ویندوز

احتمالا شما هم در صورت برخورد با کدهای QR، برای اسکن آنها سریعا گوشی خود را باز کرده و پس از اسکن، URL آن را مجدد در کامپیوتر خود باز میکنید. حال بهتر است بدانید که راه سریع تری برای این کار وجود دارد. شما می توانید کدهای QR را مستقیماً در ویندوز به روش های مختلف اسکن کنید. در این آموزش، نحوه اسکن کدهای QR در ویندوز را بررسی می کنیم.

استفاده از دوربین ویندوز برای اسکن کدهای QR

Windows Camera یک برنامه بومی ویندوز است که به کاربر اجازه می‌دهد با دوربین داخلی رایانه سلفی بگیرد یا ویدیو ضبط کند.  این برنامه کاربرد دیگری نیز دارد و آن اسکن کدهای QR از طریق دوربین دستگاه شماست.

از این روش برای اسکن کد QR چاپ شده بر روی یک تکه کاغذ، بسته بندی محصول یا صفحه نمایش دستگاه دیگر مانند تلفن هوشمند یا تبلت استفاده کنید.

ابتدا برنامه Windows Camera را با فشار دادن دکمه Win و تایپ کردن Camera باز کنید.

پس از باز کردن دوربین، روی نماد چرخ دنده در گوشه بالا سمت چپ کلیک کنید تا تنظیمات باز شود.

روی منوی کشویی Related Settings کلیک کنید و گزینه Try out new experimental features را فعال کنید.

برنامه را مجددا راه اندازی کنید. گزینه اسکن کد QR را به عنوان حالت دوربین در کنار حالت های عکس و ویدیو خواهید دید.

حالت اسکن کد QR را انتخاب کنید و کد QR را تا حد امکان به دوربین دستگاه ویندوز خود نزدیک کنید. بلافاصله اسکن می شود.

اسکن کدهای QR از طریق گوگل لنز در کروم

در حالی که گوگل لنز در ابتدا فقط در دستگاه‌های اندروید و iOS در دسترس بود، اما اکنون به مرورگر کروم نیز راه یافته است و به کاربران امکان می‌دهد هر تصویر را جستجو کنند و نتایج فوری دریافت کنند.

توجه داشته باشید که قبل از انجام این کار، کاربران باید Google Chrome را به آخرین نسخه به روز کنند.

با استفاده از مرورگر خود، تصویری را که یک کد QR در آن وجود دارد، پیدا کنید. روی تصویر کلیک راست کرده و Search image with Google Lens را انتخاب کنید.

یک پنجره در مرورگر شما ظاهر می‌شود و اطلاعات مربوط به کد QR را که به تازگی اسکن کرده‌اید نمایش می‌دهد.

استفاده از سرویس اسکن QR آنلاین

اگر روش های گفته شده برای شما ممکن نبود، نگران نباشید. سرویس های آنلاین جایگزینی وجود دارند که می توانند کدهای QR را به راحتی اسکن کنند. به عنوان مثال، 4QRCode یکی از ساده ترین ابزارهای آنلاین است که می تواند به شما در انجام کار کمک کند.

در مرورگر خود به سایت 4QRCode بروید. روی دکمه Upload در سمت چپ کلیک کنید.

تصویری را انتخاب کنید که حاوی یک کد QR است که باید قبلاً آن را در رایانه شخصی خود ذخیره کرده باشید.

نتیجه اسکن بلافاصله در کادر کنار فایل آپلود می شود.

اپلیکیشن اختصاصی

روش دیگر دانلود و نصب یک نرم افزار بر روی رایانه و اسکن از آنجاست. یکی از این برنامه ها برای این کار، برنامه CodeTwo QR Code Desktop Reader است که یک ابزار رایگان است و نیازی به اتصال به اینترنت ندارد.

پس از دانلود و نصب برنامه آن را اجرا کنید و سمت چپ بالای صفحه نمایش را بررسی کنید. منویی دارای چهار گزینه برای اسکن کدهای QR را مشاهده خواهید کرد.

اولین مورد From screen است و به شما امکان می دهد یک منطقه از صفحه نمایش را انتخاب کنید و هر کد QR را که در آن قابل مشاهده است اسکن کنید. می توانید از این گزینه برای انتخاب یک کد QR در یک صفحه وب، ایمیل یا برنامه های مختلف استفاده کنید.

گزینه بعدی From webcam است که به عنوان جایگزینی برای دوربین ویندوز عمل می کند، زیرا به شما امکان می دهد با استفاده از دوربین لپ تاپ خود یک کد QR را اسکن کنید. پس از کلیک بر روی این گزینه، پنجره جدیدی باز می شود.

گزینه From file به شما امکان می دهد یک کد QR را از تصویری که قبلاً در رایانه ویندوز خود ذخیره کرده اید اسکن کنید.

اگر یک تصویر کد QR را از هر جایی کپی کرده‌اید، می‌توانید از گزینه From clipboard استفاده کنید تا آن را فوراً در برنامه جای‌گذاری کنید.

4 روش برای اسکن بارکد یا کدهای QR در ویندوز

4 روش برای اسکن کدهای QR در ویندوز

احتمالا شما هم در صورت برخورد با کدهای QR، برای اسکن آنها سریعا گوشی خود را باز کرده و پس از اسکن، URL آن را مجدد در کامپیوتر خود باز میکنید. حال بهتر است بدانید که راه سریع تری برای این کار وجود دارد. شما می توانید کدهای QR را مستقیماً در ویندوز به روش های مختلف اسکن کنید. در این آموزش، نحوه اسکن کدهای QR در ویندوز را بررسی می کنیم.

استفاده از دوربین ویندوز برای اسکن کدهای QR

Windows Camera یک برنامه بومی ویندوز است که به کاربر اجازه می‌دهد با دوربین داخلی رایانه سلفی بگیرد یا ویدیو ضبط کند.  این برنامه کاربرد دیگری نیز دارد و آن اسکن کدهای QR از طریق دوربین دستگاه شماست.

از این روش برای اسکن کد QR چاپ شده بر روی یک تکه کاغذ، بسته بندی محصول یا صفحه نمایش دستگاه دیگر مانند تلفن هوشمند یا تبلت استفاده کنید.

ابتدا برنامه Windows Camera را با فشار دادن دکمه Win و تایپ کردن Camera باز کنید.

پس از باز کردن دوربین، روی نماد چرخ دنده در گوشه بالا سمت چپ کلیک کنید تا تنظیمات باز شود.

روی منوی کشویی Related Settings کلیک کنید و گزینه Try out new experimental features را فعال کنید.

برنامه را مجددا راه اندازی کنید. گزینه اسکن کد QR را به عنوان حالت دوربین در کنار حالت های عکس و ویدیو خواهید دید.

حالت اسکن کد QR را انتخاب کنید و کد QR را تا حد امکان به دوربین دستگاه ویندوز خود نزدیک کنید. بلافاصله اسکن می شود.

اسکن کدهای QR از طریق گوگل لنز در کروم

در حالی که گوگل لنز در ابتدا فقط در دستگاه‌های اندروید و iOS در دسترس بود، اما اکنون به مرورگر کروم نیز راه یافته است و به کاربران امکان می‌دهد هر تصویر را جستجو کنند و نتایج فوری دریافت کنند.

توجه داشته باشید که قبل از انجام این کار، کاربران باید Google Chrome را به آخرین نسخه به روز کنند.

با استفاده از مرورگر خود، تصویری را که یک کد QR در آن وجود دارد، پیدا کنید. روی تصویر کلیک راست کرده و Search image with Google Lens را انتخاب کنید.

یک پنجره در مرورگر شما ظاهر می‌شود و اطلاعات مربوط به کد QR را که به تازگی اسکن کرده‌اید نمایش می‌دهد.

استفاده از سرویس اسکن QR آنلاین

اگر روش های گفته شده برای شما ممکن نبود، نگران نباشید. سرویس های آنلاین جایگزینی وجود دارند که می توانند کدهای QR را به راحتی اسکن کنند. به عنوان مثال، 4QRCode یکی از ساده ترین ابزارهای آنلاین است که می تواند به شما در انجام کار کمک کند.

در مرورگر خود به سایت 4QRCode بروید. روی دکمه Upload در سمت چپ کلیک کنید.

تصویری را انتخاب کنید که حاوی یک کد QR است که باید قبلاً آن را در رایانه شخصی خود ذخیره کرده باشید.

نتیجه اسکن بلافاصله در کادر کنار فایل آپلود می شود.

اپلیکیشن اختصاصی

روش دیگر دانلود و نصب یک نرم افزار بر روی رایانه و اسکن از آنجاست. یکی از این برنامه ها برای این کار، برنامه CodeTwo QR Code Desktop Reader است که یک ابزار رایگان است و نیازی به اتصال به اینترنت ندارد.

پس از دانلود و نصب برنامه آن را اجرا کنید و سمت چپ بالای صفحه نمایش را بررسی کنید. منویی دارای چهار گزینه برای اسکن کدهای QR را مشاهده خواهید کرد.

اولین مورد From screen است و به شما امکان می دهد یک منطقه از صفحه نمایش را انتخاب کنید و هر کد QR را که در آن قابل مشاهده است اسکن کنید. می توانید از این گزینه برای انتخاب یک کد QR در یک صفحه وب، ایمیل یا برنامه های مختلف استفاده کنید.

گزینه بعدی From webcam است که به عنوان جایگزینی برای دوربین ویندوز عمل می کند، زیرا به شما امکان می دهد با استفاده از دوربین لپ تاپ خود یک کد QR را اسکن کنید. پس از کلیک بر روی این گزینه، پنجره جدیدی باز می شود.

گزینه From file به شما امکان می دهد یک کد QR را از تصویری که قبلاً در رایانه ویندوز خود ذخیره کرده اید اسکن کنید.

اگر یک تصویر کد QR را از هر جایی کپی کرده‌اید، می‌توانید از گزینه From clipboard استفاده کنید تا آن را فوراً در برنامه جای‌گذاری کنید.

تبدیل متن به عکس و ساخت تصاویر با هوش مصنوعی توسط Midjourney

نحوه ساخت تصاویر با هوش مصنوعی

امروزه عصر هوش مصنوعی فرا رسیده و اینترنت مملو از کاربرانی است که سعی می‌کنند با چند کلمه و لغت هوش مصنوعی را به سمت ایجاد تصاویر مورد نظر خود هدایت کنند. یکی از رایج‌ترین ابزارهای هوش مصنوعی که برای تبدیل متن به عکس و ساخت تصاویر استفاده می شود Midjourney است که افراد از آن برای خلق مناظر و سوژه‌های رویایی خود تنها با چند کلمه توضیح استفاده می‌کنند.

Midjourney چیست؟

قبل از اینکه در مورد Midjourney صحبت کنیم، اجازه دهید با DALL-E 2 شروع کنیم، چیزی که ممکن است درباره آن شنیده باشید. DALL-E 2 در بالاترین سطح ابزارهای ساخت تصاویر مبتنی بر هوش مصنوعی قرار دارد. DALL-E 2 می تواند تصاویر کاملاً جدید را از یک پیام متنی ساده ایجاد کند. برای مثال شما جمله ای مانند جمله روبرو وارد می کنید « a robot eating a pasta» و هوش مصنوعی تصویری ایجاد می کند که رباتی در حال خوردن گوشی موبایل می باشد.

در سطح ابتدایی تر Craiyon قرار دارد که قبلاً به عنوان DALL-E mini شناخته می شد. این یک ابزار وب رایگان است که همه می توانند از آن استفاده کنند، اما تقریباً به پیچیدگی DALL-E 2 نیست. نتایج اغلب عجیب و تا حدودی ترسناک هستند، اما کار با آن هنوز هم بسیار سرگرم کننده است.

Midjourney جایی در وسط DALL-E 2 و Craiyon قرار دارد. همچنین از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای تولید تصاویر بر اساس پیام های متنی استفاده می کند. نتایج آن بسیار خوب هستند، اما به اندازه DALL-E 2 خیره کننده نیستند. نکته مهم این است که هر کسی می تواند نسخه بتای Midjourney را در حال حاضر امتحان کند.

نحوه استفاده از Midjourney Beta

تنها چیزی که برای استفاده از Midjourney Beta نیاز دارید یک حساب Discord است. برای ایجاد حساب و استفاده از دیسکورد، می توانید برنامه آن را نصب کرده و یا از نسخه وب آن استفاده کنید. سپس به وب‌سایت Midjourney رفته و Join the Beta را انتخاب می‌کنیم.

با کلیک روی آن، شما را به Discord می‌برد، جایی که می‌توانیم Accept Invite را انتخاب کنیم.

بهتر است بدانید که در نسخه بتا شما با یک نسخه آزمایشی رایگان شروع می کنید که شامل حدود 25 درخواست است. پس از آن، در صورت تمایل می توانید عضویت آن را خریداری کنید.

برای شروع، به یکی از چنل های Newcomer Rooms در نوار کناری بروید. ما از #Newbies-42 استفاده خواهیم کرد.

در کادر متنی /imagine را وارد کنید و سپس متن خود را تایپ کرده و ارسال کنید.

شما می توانید فرآیند ساخت را در چهار تصویر تماشا کنید.

هنگامی که فرآیند ساخت به پایان رسید، نتیجه در یک پیام جدید نمایش داده می شود که چند گزینه دارید.

• U = Upscale: یک نسخه بزرگتر از تصویر ایجاد می کند.
• V = Variation: یک تصویر جدید بر اساس تصویری که انتخاب کرده اید ایجاد می کند.
• Refresh: چهار تصویر جدید را از همان متن دریافت کنید.

نتایج در یک پیام جدید مانند قبل تحویل داده می شود و شما گزینه های جدیدی برای ایجاد تغییرات بیشتر یا ارتقاء آن خواهید داشت.

اگر در هر زمانی خواستید تصاویر را ذخیره کنید، به سادگی تصویر را انتخاب کرده و روی آیکون دانلود یا Open Original در دسکتاپ ضربه بزنید تا تصویر در اندازه واقعی را ذخیره کنید.

نتیجه گیری

این تقریباً تمام چیزی است که برای تبدیل متن به عکس با هوش مصنوعی Midjourney Beta وجود دارد. به سادگی /imagine را تایپ کرده و متن دلخواه خود را تایپ کنید. به خاطر داشته باشید که برخی کلمات مجاز نیستند. این روزها هوش مصنوعی بسیار طرفدار پیدا کرده است. شما هم حتما تست کنید.

نحوه تغییر ایمیل اپل آیدی

نحوه تغییر ایمیل اپل آیدی

اگر ایمیل جدیدی ساخته اید یا دسترسی به آدرس ایمیل قبلی خود را از دست دادید، باید اپل آیدی خود را برای محافظت از حساب خود تغییر دهید. در این آموزش نحوه تغییر ایمیل اپل آیدی را بررسی میکنیم.

آدرس ایمیل به‌روزرسانی شده کلید ورود شما به iPhone، iPad یا Mac شما و همچنین سایر سرویس‌های اپل مانند iTunes، App Store و iCloud خواهد بود. نگران از دست دادن اطلاعات خود نباشید. حساب شما دست نخورده باقی می ماند و تمام خریدهای قبلی شما حفظ می شود، اما اکنون فقط به آدرس ایمیل جدید شما لینک می شود.

تغییر ایمیل اپل آیدی از طریق سایت اپل

قبل از شروع کار، از هر دستگاه اپل که به Apple ID شما متصل است خارج شوید. مطمئن شوید که یک نسخه پشتیبان iCloud به روز دارید تا داده های مهمی مانند مخاطبین یا اطلاعات دیگر را از دست ندهید. همچنین برای تأیید تغییر ایمیل باید به ایمیل اپل آیدی خود دسترسی داشته باشید.

1- در iPhone، Mac یا PC خود به appleid.apple.com بروید و با Apple ID و رمز عبور فعلی خود وارد شوید.

2- پس از ورود، وب سایت شما را مستقیماً به بخش Sign-In and Security می برد. برای ادامه روی تب Apple ID کلیک کنید.

3- در مرحله بعد آدرس ایمیل جدید خود را در کادر Change your Apple ID که ظاهر می شود وارد کنید. اگر آدرس ایمیلی که وارد کرده‌اید در دسترس نیست و آن را قبول نمی کند، به این معنی است که کاربر دیگری از آن آدرس ایمیل استفاده می‌کند. مگر اینکه کاربر آن ایمیل را از حساب خود قطع کند، یا باید از آدرس ایمیل دیگری استفاده کنید یا یک Apple ID جدید ایجاد کنید.

4- روی Change Apple ID کلیک کنید، و از شما خواسته می شود یک کد تأیید را وارد کنید که به آدرس ایمیل جدید شما ارسال شده است. آن را در صندوق ورودی خود جستجو و داخل کادر مشخص شده وارد کنید. اگر نمی‌توانید کد تأیید را پیدا کنید، مطمئن شوید که ایمیل درست را بررسی می‌کنید.

5- پس از وارد کردن کد تأیید، کادر محاوره‌ای بسته می‌شود که نشان می‌دهد ایمیل Apple ID خود را با موفقیت تغییر داده‌اید.

6- با Apple ID جدید خود به همه دستگاه ها و سرویس های Apple خود وارد شوید. لطفاً توجه داشته باشید که نمی‌توانید Apple ID را ظرف 30 روز پس از آخرین تغییر دوباره تغییر دهید.

7- همچنین توجه داشته باشید، فقط می‌توانید Apple IDهایی را تغییر دهید که آدرس‌های ایمیل غیر اپل هستند، مانند ایمیل‌های موجود در دامنه‌هایی مانند @gmail.com، @hotmail.com یا ایمیل @yahoo.com.  اگر اپل آیدی شما از دامنه اختصاصی مانند @icloud.com، @me.com یا mac.com@ استفاده می‌کند، نمی‌توانید آن را تغییر دهید.

تغییر ایمیل اپل آیدی از طریق گوشی

همچنین می توانید آدرس ایمیل Apple ID خود را با استفاده از منوی تنظیمات آیفون خود تغییر دهید.

1- برنامه تنظیمات را در آیفون خود باز کنید.

2- بر روی نام در بالای صفحه بزنید، سپس بخش Name, Phone Numbers, Email را باز کنید.

3- از قسمت Contactable At روی Edit ضربه بزنید.

4- در مرحله بعد، روی علامت منها (–) در کنار نام خود و سپس Delete ضربه بزنید.

5- در صفحه پاپ آپ، Continue را انتخاب کنید تا تأیید کنید که می خواهید ایمیل موجود خود را حذف کرده و ایمیل جدیدی اضافه کنید.

6- در صفحه جدیدی که ظاهر می شود، آدرس ایمیلی را که می خواهید برای Apple ID خود استفاده کنید وارد کنید.

7- آدرس جدید خود را از طریق ایمیلی که به آدرس ایمیل اپل آیدی جدید شما ارسال می کند تأیید کنید.

قبل از شروع این فرآیند مطمئن شوید که از آیفون خود نسخه پشتیبان تهیه کرده اید، در غیر این صورت ممکن است داده های ارزشمند خود را از دست بدهید.

حل مشکل پیدا نکردن سیم کارت در گوشی (No SIM Card Detected)

نحوه رفع خطای No SIM Card Detected در اندروید و آیفون

دلایل مختلفی برای پیدا نکردن سیم کارت در گوشی وجود دارد که برخی از دلایل احتمالی می تواند این باشد که سیم کارت را به درستی وارد نکرده اید یا دستگاه شما با مشکل نرم افزاری مواجه شده است. در ادامه به نحوه رفع خطای No SIM Card Detected در اندروید و آیفون می پردازیم.

بسته به برند و مدل گوشی شما، برخی از تنظیمات ممکن است در همان مکان هایی که در زیر توضیح داده شده است، در دسترس نباشند. به عنوان مثال، برای تنظیمات خاص، ممکن است مجبور شوید به جای Network & Internet -> Mobile Networks در برخی از تلفن‌ها، به SIM cards & Mobile Networks بروید.

گوشی خود را ریستارت یا خاموش کنید

اگر علت خطای سیم کارت شما یک مشکل نرم افزاری است، گاهی اوقات یک راه اندازی مجدد یا ریستارت ساده برای رفع مشکل کافی است.

برای اندروید ابتدا دکمه پاور را فشار داده و نگه دارید تا پنجره پاپ آپ با گزینه Restart ظاهر شود. برای راه اندازی مجدد گوشی روی آن ضربه بزنید.

این کار می‌تواند بسیاری از مشکلات را برطرف کند، اما ممکن است برای رفع خطای No SIM Card Detected کافی نباشد، بنابراین سعی کنید تلفن‌ خود را خاموش کنید (30 ثانیه صبر کنید) و سپس دوباره آن را راه‌اندازی کنید.

برای گوشی های آیفون دکمه پاور را تا زمانی که عبارت slide to power off را مشاهده کنید، نگه دارید. برای خاموش کردن آیفون، انگشت خود را از چپ به راست روی نوار لغزنده حرکت دهید. وقتی گوشی خاموش شد، دکمه پاور را فشار داده و نگه دارید تا آیفون روشن شود.

برای رفتن به صفحه  slide to power off در آیفون X یا جدیدتر، دکمه پاور و یکی از دکمه های صدا را فشار داده و نگه دارید.

سیم کارت خود را روشن کنید

راه حل ساده دیگر برای حل مشکل پیدا نکردن سیم کارت در گوشی های با نسخه جدید اندروید این است که بررسی کنید ببینید آیا سیم کارت شما واقعاً روشن است یا خیر.

برای انجام این کار، به Settings -> SIM cards & Mobile Networks بروید و مطمئن شوید که سیم کارت شما روشن است.

حالت شبکه را به خودکار تغییر دهید

تغییر حالت شبکه به خودکار روش دیگری است که می توانید امتحان کنید. می توانید این کار را با رفتن به Settings -> SIM cards and mobile network -> Preferred network type و انتخاب اولین گزینه یعنی LTE/WCDMA/GSM (auto connect) انجام دهید.

اپراتور صحیح شبکه را انتخاب کنید

اگر اپراتور شبکه ای که با آن هستید، اپراتور انتخابی در تنظیمات دستگاه اندرویدی شما نباشد، قطعا با خطای سیم کارت مواجه خواهید شد. برای اطمینان از انتخاب مناسب، به Settings -> Mobile Networks -> Automatically select network بروید. پس از اتمام جستجوی دستگاه اندرویدی و نمایش نتایج، روی اپراتور خود ضربه بزنید.

برای iOS، به Settings -> Mobile Data -> Network Selection بروید. در اینجا، انتخاب خودکار شبکه را خاموش کنید و به صورت دستی اپراتور خود را از لیست نمایش داده شده انتخاب کنید.

تنظیمات APN شبکه خود را به صورت دستی وارد کنید

اگر روش‌های بالا جواب نداد و شما همچنان با خطای پیدا نکردن سیم کارت در گوشی مواجه هستید، ممکن است سیم کارت شما کاملاً با شبکه‌ای که قرار است به آن متصل شود، قطع شده باشد. اگر این اتفاق افتاده است، ممکن است لازم باشد تنظیمات APN اپراتور شبکه خود را به صورت دستی وارد کنید.

در یک دستگاه اندرویدی (9.0 Pie به بعد)، به مسیر Settings -> SIM cards and mobile networks -> Access point names  بروید و سپس روی نماد “+” کلیک کنید.

در این مرحله، باید APN مربوط به اپراتور شبکه خود را وارد کنید. کاربران ایرانسل باید عبارت «mtnirancell»، کاربران همراه اول عبارت «mcinet» و کاربران رایتل، عبارت «RighTel» را به عنوان نام APN وارد کنند.

برای iOS، می‌توانید با رفتن به Settings -> General -> About در آیفون خود درخواست به‌روزرسانی تنظیمات اپراتور را بدهید.

سیم کارت و باتری را خارج کنید

راه حل اساسی دیگری که می توانید امتحان کنید، خارج کردن باتری (اگر قابل جابجایی باشد) و سیم کارت از سینی سیم کارت است. قبل از انجام این کار، مطمئن شوید که دستگاه خود را خاموش کرده اید. وقتی همه چیز را حذف کردید، حدود یک دقیقه صبر کنید و دوباره همه چیز را وارد کنید.

انداختن گوشی یک روش معمول است، اما حتی اگر آسیبی به آن وارد نشود، سیم کارت ممکن است از جای خود خارج شده باشد. یک روش ارزان و منحصربه‌فرد که بسیاری امتحان کرده‌اند، افزودن مقداری کاغذ یا حتی نوار برای چسباندن محکم‌تر است. که معمولا سیم کارت را خوب و محکم می کند و مشکل را حل می کند.

همچنین باید مراقب سینی‌های سیم‌کارت کمی خم شده یا نامناسب باشید. حتی یک ناهماهنگی جزئی می تواند باعث ایجاد خطا شود.

گاهی اوقات ممکن است مشکل از گوشی شما نباشد، بلکه مشکل از سیم کارت شما باشد. برای اینکه مطمئن شوید، از یکی از دوستانتان سیم کارت بخواهید و آن را در گوشی خود قرار دهید. اگر گوشی شما این سیم کارت موقت را شناسایی کرد، مشکل از سیم کارت شماست و باید آن را تعویض کنید.

اگر تلفن شما نمی تواند سیم کارت جایگزین را تشخیص دهد و مطمئن هستید که هیچ آسیب فیزیکی به گوشی، سینی یا سیم کارت شما وارد نشده است، به احتمال زیاد گوشی شما مشکل نرم افزاری دارد.

سعی کنید از تلفن خود در حالت ایمن (Safe Mode) استفاده کنید

متأسفانه برخی از نرم افزارها می‌توانند بیش از آنکه مفید باشند، ضرر داشته باشند و باعث این خطا می‌شوند. دستگاه خود را در حالت ایمن بوت کنید.

چند ساعت در حالت ایمن بمانید و ببینید آیا همچنان این مشکل را دارید یا خیر. اگر نه، سعی کنید چند برنامه اخیر را که نصب کرده اید به خاطر بسپارید و آنها را حذف کنید. از حالت امن خارج شوید و ببینید آیا همچنان این مشکل را دارید یا خیر.

حالت هواپیما

اگر تمام راه حل های اساسی فوق را امتحان کرده اید و مطمئن هستید که سیم کارت مقصر نیست، وقت آن رسیده است که حالت هواپیما را امتحان کنید. از بالای صفحه نمایش خود به پایین بکشید و آن را روشن کنید.

بسته به نسخه اندرویدی که دارید، ممکن است هنگام روشن کردن حالت هواپیما پیام هشداری دریافت کنید یا نکنید. آن را فعال کنید و حدود سی ثانیه یا بیشتر آن را روشن نگه دارید. هنگامی که آن را خاموش می کنید، دستگاه اندرویدی شما شروع به جستجوی شبکه می کند و امیدوارم خطای سیم کارت برطرف شود.

خطای سیم کارت را با پاک کردن کش رفع کنید

پاک کردن کش برای رفع خطای عدم سیم کارت بسیار ساده است. به Settings -> Storage -> Clear Data بروید. وقتی روی داده‌های گرفته شده ضربه می‌زنید، یک پاپ آپ به شما می‌گوید که با این کار، حافظه پنهان همه برنامه‌های دستگاه شما پاک می‌شود. فقط روی Delete ضربه بزنید.

اگر از همان ابتدا فقط راهی برای دانستن علت خطای no SIM card وجود داشت، دیگر نیازی به اتلاف وقت با روش های مختلف نبود. متأسفانه، تا زمانی که دستگاه اندروید پیامی را به شما نشان دهد که علت آن چیست، روش آزمون و خطا تنها چیزی است که دارید.

تنظیمات شبکه را بازنشانی کنید

اگر مطمئن نیستید که آیفون شما با چه مشکل نرم افزاری مواجه است و به دلیل آن قادر به شناسایی سیم کارت نیست، می توانید تنظیمات شبکه را نیز به طور کلی بازنشانی کنید. انجام این کار هیچ داده ای را پاک نمی کند بلکه فقط تنظیمات شبکه شما را به حالت پیش فرض بازنشانی می کند.

به Settings -> General -> Transfer or Reset iPhone بروید و روی Reset کلیک کنید.

وقتی روی Reset کلیک می کنید، منویی با گزینه هایی برای بازنشانی قسمت های مختلف iOS مشاهده خواهید کرد.

روی Reset Network Settings کلیک کنید. سپس از شما خواسته می شود که رمز عبور خود را وارد کنید، پس از آن، آیفون شما تنظیمات شبکه را بازنشانی می کند.

تشخیص نوع و مدل و مشخصات حافظه رم از طریق ویندوز ۱۰

در ویندوز ۱۰، فهمیدن مشخصات فنی کامل حافظه (که به آن رم  یا حافظه دسترسی تصادفی نیز گفته می‌شود)  نصب شده در رایانه شما می‌تواند در بسیاری از سناریوها مفید واقع شود. به عنوان مثال، اگر رایانه‌ی شما به خاطر برنامه‌های کاربردی یا بازی‌های نیازمند حافظه‌ی زیاد کند شده است، اضافه کردن حافظه بیشتر می‌تواند عملکرد کلی را بهبود بخشد و دانستن مشخصات رم می‌تواند به تعیین سایز، سرعت و مدل صحیح برای خرید یک کیت ارتقاء سازگار کمک کند.

اگر با مشکلی روبرو هستید، نام سازنده، شماره‌ی قطعه و شماره سریال می‌تواند هنگام تماس با پشتیبانی فنی و رفع مشکل کمک کند یا می‌تواند برای این که بتوانید دقیقاً قطعه‌ی جایگزینی  را که با سیستم شما کار می‌کند را سفارش دهید مفید باشد. هم چنین، هنگامی که تنظیمات حافظه را در داخل سیستم ورودی اصلی / خروجی اصلی (BIOS) یا رابط فریموِر قابل توسعه یکپارچه (UEFI) تنظیم می‌کنید، امکان مشاهده اطلاعات ماژول حافظه به شما کمک می‌کند تا بفهمید که از پیکربندی صحیحی استفاده شده است یا خیر.

دلیل این مشکل هر چه باشد، ویندوز ۱۰ می‌تواند تمام اطلاعات موردنیاز شما را فراهم کند و این کار بدون نیاز به باز کردن کیس یا نصب برنامه‌های جانبی و تنها با استفاده از Command Prompt صورت می‌گیرد.

در این راهنمای ویندوز ۱۰، شما را با مراحل مختلف برای تعیین مشخصات فنی مربوط به رم نصب شده در رایانه‌تان از جمله نام سازنده، شماره قطعه، شماره سریال، سرعت، ظرفیت، فرم فاکتور (Form factor) ، نوع حافظه و غیره آشنا می‌کنیم.

توجه داشته باشید که:  با وجود این که می‌توانید اطلاعات دقیقی را درباره پیکربندی رم دستگاه خود به ‌دست آورید اما بسته به نوع سخت افزار ممکن است برخی از اطلاعات نیز در دسترس نباشند.

نحوه تعیین جزئیات رم با استفاده از Command Prompt

اگر گمان می‌کنید که Task Manager اطلاعات دقیقی در مورد رم نشان نمی‌دهد، یا می‌خواهید که جزئیات بیشتری مانند شماره سریال، شماره قطعه، نام سازنده و موارد دیگر درباره هر ماژول حافظه را پیدا کنید، می‌توانید از این دستورات استفاده کنید.

بررسی اطلاعات سازنده‌ی حافظه‌ی رم

برای تعیین شرکت (برند) سازنده ماژول‌های حافظه‌ی نصب شده در رایانه‌تان، از این مراحل استفاده کنید:

۱.منوی استارت را باز کنید.

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید ، روی Command Prompt کلیک راست کنید و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای تشخیص نام سازنده‌ی حافظه‌ی رم تایپ کنید و کلید Enter را فشار دهید:

wmic memorychip get devicelocator, manufacturer

۴.می‌توانید نام ماژول‌های حافظه را در زیر ستون <<Manufacturer>> مشاهده کنید.

بررسی شماره قطعه‌ی حافظه رم

برای پیدا کردن شماره قطعه هر ماژول حافظه:

۱.منوی استارت را باز کنید

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای تعیین شماره قطعه حافظه تایپ کنید و Enter را فشار دهید:

wmic memorychip get devicelocator, partnumber

۴.شماره شناسه محصول را در زیر ستون <<PartNumber>> مشاهده کنید.

بررسی شماره سریال حافظه

برای اطلاع از شماره سریال هر حافظه مراحل زیر را دنبال کنید:

۱.منوی استارت را باز کنید

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای تعیین شماره سریال  حافظه رم تایپ کنید و Enter را فشار دهید:

wmic memorychip get devicelocator, serialnumber

توجه: در این دستور می‌توانید <<devicelocator>> را با <<banklabel>>  جایگزین کنید تا لیست شماره سریال نشانگر برچسب فیزیکی بانکی مکانی که حافظه بر روی مادربرد قرار دارد را مشاهده کنید.

۴.شناسه منحصر به فرد محصول را در زیر ستون <<SerialNumber>> مشاهده خواهید کرد.

بررسی ظرفیت حافظه

با استفاده از خطوط فرمان می‌توانید ظرفیت کل در هر ماژول و در کل سیستم را تعیین کنید.

ظرفیت در هر ماژول حافظه

۱.منوی استارت را باز کنید

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای پیدا کردن ظرفیت حافظه در هر ماژول تایپ کنید و کلید Enter را فشار دهید:

wmic memorychip get devicelocator, capacity

۴.اندازه هر قطعه رم نصب شده بر روی رایانه خود را در زیر ستون <<Capacity>> مشاهده خواهید کرد.

نکته: اطلاعات به صورت بایت نشان داده می‌شوند، اما می‌توانید تعداد آنها را به۱۰۷۳۷۴۱۸۲۴ (۱ گیگ بایت در بایت) تقسیم کنید تا اطلاعات به صورت گیگابایت تعیین شود.

ظرفیت حافظه کل سیستم

از طرف دیگر، می‌توانید برای تشخیص مقدار کل رم نصب شده روی رایانه خود به جای دستور قبل این دستور را جایگزین کنید:

"systeminfo | findstr /C:"Total Physical Memory

مقدار کل حافظه فیزیکی (به صورت مگابایت) نصب شده در رایانه برای شما نمایش داده می‌شود.

بررسی سرعت حافظه رم

برای تعیین سرعت عملکرد ماژول های حافظه مراحل زیر را دنبال کنید:

۱.منوی استارت را باز کنید.

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای تعیین سرعت حافظه تایپ کنید و کلید Enter را فشار دهید:

wmic memorychip get devicelocator, capacity

۴.سرعت ماژول‌هایحافظه (به صورتمگاهرتز MHz) را در زیر ستون “Speed” مشاهده خواهید کرد.

بررسی نوع حافظه رم

برای بررسی نوع حافظه رم در ویندوز ۱۰ مراحل زیر را دنبال کنید:

۱.منوی استارت را باز کنید.

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای تعیین نوع حافظه رم تایپ کرده و کلید Enter را فشار دهید:

wmic memorychip get devicelocator, memorytype

۴.اگر خروجی ستون <<MemoryType>> عدد ۲۴ باشد، دستگاه شما از ماژول‌های DDR3 استفاده می‌کند.

لیست کاملی از انواع حافظه پشتیبانی شده

در این جا لیستی با انواع حافظه وجود دارد که دستور مورد نظر تعیین نوع حافظه می‌تواند آن‌ها شناسایی کند:

• ۰: Unknown.
• ۱: Other.
• ۲: DRAM.
• ۳: Synchronous DRAM.
• ۴: Cache DRAM.
• ۵: EDO.
• ۶: EDRAM.
• ۷: VRAM.
• ۸: SRAM.
• ۹: RAM.
• ۱۰: ROM.
• ۱۱: Flash.
• ۱۲: EEPROM.
• ۱۳: FEPROM.
• ۱۴: EPROM.
• ۱۵: CDRAM.
• ۱۶: ۳DRAM.
• ۱۷: SDRAM.
• ۱۸: SGRAM.
• ۱۹: RDRAM.
• ۲۰: DDR.
• ۲۱: DDR2.
• ۲۲: DDR2 FB-DIMM.
• ۲۴: DDR3.
• ۲۵: FBD2.

بررسی فرم فاکتور (مشخصات ظاهری اندازه و شکل قطعه سخت افزاری)

برای تعیین اینکه آیا ماژول های رم با فرم فاکتور DIMM یا SODIMM هستند ، از این مراحل استفاده کنید:

۱.منوی استارت را باز کنید.

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای تعیین فرم فاکتور تایپ کرده  و کلید Enter را فشار دهید:

wmic memorychip get devicelocator, formfactor

۴.اگر خروجی ستون <<FormFactor>> عدد ۸باشد، در این صورت دستگاه شما از ماژول‌های DIMM (که معمولاً در رایانه‌های رومیزی یافت می‌شود) استفاده می‌کند. در غیر این صورت، اگر دستور عدد ۱۲ را  خروجی بدهد، کامپیوتر شما از ماژول‌های SODIMM (که معمولاً در لپ تاپ‌ها یافت می‌شود) استفاده می‌کند.

لیست کاملی از فرم فاکتور های پشتیبانی شده

در اینجا لیستی با فرم فاکتورهایی که دستور مربوط به آن می‌تواند آن‌ها شناسایی کند وجود دارد:

• ۰: Unknown.
• ۱: Other.
• ۲: SIP.
• ۳: DIP.
• ۴: ZIP.
• ۵: SOJ
• ۶: Proprietary.
• ۷: SIMM.
• ۸: DIMM.
• ۹: TSOP.
• ۱۰: PGA.
• ۱۱: RIMM.
• ۱۲: SODIMM.
• ۱۳: SRIMM.
• ۱۴: SMD.
• ۱۵: SSMP.
• ۱۶: QFP.
• ۱۷: TQFP.
• ۱۸: SOIC.
• ۱۹: LCC.
• ۲۰: PLCC.
• ۲۱: BGA.
• ۲۲: FPBGA.
• ۲۳: LGA.
• ۲۴: FB-DIMM.

بررسی تمام جزئیات حافظه رم

دستورات فوق به شما امکان می‌دهند تا برخی از مهم‌ترین اطلاعات راجع به ماژول‌ها را به دست آورید. البته اگر می‌خواهید که تمام جزئیات را مشاهده کنید، می‌توانید از این مراحل استفاده کنید:

۱.منوی استارت را باز کنید.

۲.عبارت Command Prompt را تایپ کنید، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید.

۳.دستور زیر را برای مشاهده تمام جزئیات رم تایپ کرده و کلید Enter را فشار دهید:

wmic memorychip list full

۴.تمام اطلاعات موجود برای هر ماژول حافظه رم نصب شده بر روی دستگاه خود را مشاهده خواهید کرد.

۵.(این مرحله اختیاری است)‌ می‌توانید دستور زیر را فقط برای مشاهده جزپیات مورد نظر و دلخواه خود تایپ کنید.

wmic memorychip get devicelocator, manufacturer, partnumber, serialnumber, capacity, speed, memorytype, formfactor

پس از اتمام مراحل، اطلاعات زیادی در مورد ماژول‌های رم نصب شده در رایانه خود خواهید داشت. در هنگام عیب یابی مشکلات، پیکربندی تنظیم سرعت (مانند اورکلاک) یا وقتی که می‌خواهید حافظه‌ی سیستم را ارتقا دهید تا عملکرد آن بهبود یابد، تمامی این موارد مفید واقع خواهند شد.

نحوه نصب و راه اندازی وب سرور IIS در ویندوز سرور 2019

وب سرور چیست؟

امروزه وب سایت های زیادی در دنیای اینترنت به وجود آمده اند، اما تا به حال فکر کرده اید که این وب سایت ها چگونه و بر روی چه چیزی میزبانی میشوند؟ پاسخ به این سوال کمی مفصل میباشد. اما میتوانیم به این نکته اشاره کنیم که وب سایت ها بر روی نرم افزارهایی تحت عنوان وب سرورها اجرا میشوند. وب سرور نرم افزاری توسعه یافته و ماژولار میباشد که توانایی دریافت درخواست مشتری های مختلف و‌ پردازش آنها به منظور پاسخ دادن به نیاز کاربران و مشتریان را دارند. وب سرور ها انواع مختلفی دارند که یکی از آنها وب سرور IIS میباشد. این وب سرور توسط شرکت Microsoft ارائه شده است. در این مقاله داریم به بررسی و نحوه راه اندازی IIS در یک ویندوز سرور 2019 بپردازیم.

نصب و راه اندازی IIS در ویندوز سرور 2019 از طریق PowerShell

یکی از سریع ترین راه ها برای کار در ویندوز سرور استفاده از محیط قدرتمند PowerShell می باشد. برای راه اندازی IIS از طریق PowerShell فقط کافیست محیط آن را باز کرده و دستور زیر را اجرا کنید. سپس به مرورگر خود رفته و آدرس سرور خود را وارد کنید تا محیط وب IIS برای شما نمایش داده شود.

Install-WindowsFeature -name Web-Server -IncludeManagementTools

پس از اتمام این فرآیند و نصب شدن IIS میتوانیم به راحتی وارد مرورگر شده و با وارد کردن آدرس سرور از نصب شدن موفقیت آمیز IIS اطمینان حاصل نماییم.

درصورت نمایش ندادن محیط وب سرور حتما Firewall سرور را بررسی کنید که ترافیک های دریافتی Http را رد نکند.

نصب و راه اندازی IIS در ویندوز سرور 2019 از طریق Server Manger

از طریق این روش که کمی طولانی میباشد شما باید به صورت GUI فرآیند نصب IIS را پیش ببرید.

ابتدا وارد Server Manger میشویم.

سپس بر روی گزینه Add Rules and features کلیک میکنیم.

در بخش Before you begin بر روی گزینه Next کلیک میکنیم.

در بخش Installation Type گزینه Role-based or feature-based installation را انتخاب میکنیم و بر روی گزینه Next کلیک میکنیم.

سپس سرور مورد نظر در بخش Server Pool را انتخاب کرده و بر روی Next کلیک میکنیم.

در این مرحله وارد بخش Server Roles شده و از این بخش گزینه Web Server (IIS) را انتخاب میکنیم. بر روی Next کلیک میکنیم.

پس از آن در تب جدید باز شده بر روی گزینه Add Features کلیک میکنیم که یک سری ویژگی مورد نیاز را برای IIS انتخاب نماییم.

در این مرحله ویژگی مورد نظرمان را مانند تصویر انتخاب کرده و گزینه Next‌ را کلیک میکنیم.

در این بخش یک سری اطلاعات برای ما به نمایش درمیاید که پس از مطالعه آن بر روی Next کلیک کرده و وارد قسمت بعدی میشویم.

در بخش بعدی یک سری ویژگی های Additional و مورد نیاز برای IIS میبایست نصب شود که سیستم آن را انتخاب میکند و پس از آن بر روی Next کلیک میکنیم.

در این مرحله بر روی گزینه Install کلیک میکنیم و منتظر میمانیم که نصب IIS به پایان برسد.

خب در این مرحله نصب IIS به اتمام میرسد.

حال میتوانیم به راحتی وارد مرورگر شده و با وارد کردن آدرس سرور، از نصب شدن موفقیت آمیز IIS اطمینان حاصل نماییم.

موفق و پیروز باشید.

نحوه رمز گذاشتن روی فایل ورد (word)

رمز گذاشتن روی فایل ورد

گاهی اوقات پیش می آید که برای محافظت از محتویات فایل ورد خود، یک رمز عبور برای آن تنظیم کنیم. با انجام این کار کاربر ملزم است تا هر بار که سند را باز می کند، رمز عبور آن را وارد کند. ما به شما نحوه رمز گذاشتن روی فایل ورد را با استفاده از ابزار داخلی ورد نشان خواهیم داد.

چگونه روی فایل های Word رمز بگذاریم؟

برای تنظیم یک رمز عبور روی فایل ورد، ابتدا سند خود را با Microsoft Word در رایانه باز کرده و پس از باز شدن، در گوشه سمت چپ بالای Word، روی «File» کلیک کنید.

از نوار کناری سمت چپ، “Info” را انتخاب کنید.

در قسمت سمت راست، روی Protect Document > Encrypt with Password کلیک کنید.

کادر “Encrypt Document” باز می شود. در اینجا، روی فیلد «Password» کلیک کنید و رمز عبوری که می‌خواهید برای محافظت از سند خود استفاده کنید را تایپ کنید. سپس، روی «OK» کلیک کنید.

رمز عبور خود را در جایی امن ذخیره یا یادداشت کنید زیرا با فراموش کردن آن دیگر قادر به بازکردن سند خود نخواهید بود.

در کادر “Confirm Password”، روی قسمت “Reenter Password” کلیک کنید و همان رمز عبور را تایپ کنید. سپس، “OK” را انتخاب کنید.

تغییرات خود را با کلیک بر روی “Save” در نوار کناری سمت چپ Word ذخیره کنید.

و تمام. سند ورد شما اکنون محافظت می شود و هر بار که سعی می کنید سند را باز کنید از شما خواسته می شود رمز عبور خود را وارد کنید.

در آینده، اگر می خواهید رمز عبور را حذف کنید، می توانید به راحتی این کار را انجام دهید. به سادگی سند خود را با Microsoft Word باز کرده، مسیر File > Info > Protect Document > Encrypt with Password را انتخاب کنید. محتوای فیلد «Password» را پاک کنید و روی «OK» کلیک کنید. سپس، “Save” را از نوار کناری سمت چپ انتخاب کنید.

و به این ترتیب مطمئن می شوید که اسناد محرمانه فقط برای شما و کاربران مجاز قابل دسترسی است.