12 دستور عمومی Run در ویندوز که همه باید بدانند

دستورات RUN یا (Run command؛ دستورات اجرایی) در ویندوز 10 می توانند بسیار قدرتمند و مفید باشند، با یک میانبر صفحه کلید و چند ضربه روی کلیدها ، می توانید قبل از اینکه سایر کاربران بر روی ماوس کلیک کنند، به صفحه های پیکربندی سیستم عامل برسید. اما نکته اصلی یادگیری ، دانستن و به یاد آوردن دستورات Run است.  ما 12 دستور عمومی Run که همه باید بدانند را در اینجا بررسی می کنیم.

دستورات اجرایی در ویندوز

اول از همه، بهترین روش برای باز کردن پنجره Run ، استفاده از میانبر Windows key + R در صفحه کلید است. در صفحه کلیدهای استاندارد و امروزی، در ردیف پایین در کنار کلید Alt سمت چپی، یک کلید با لوگوی ویندوز وجود دارد. که همان Windows key است. همچنین می توانید بر روی Start menu راست کلیک کنید و دستور Run را از لیست آیتم ها انتخاب کنید. اما این روش کارآیی کمتری دارد زیرا هدف ما برای اجرای سریع دستورات در ویندوز 10 را خراب می کند.

وقتی پنجره Run را باز می کنید ، یک پنجره ساده به شما ارائه می شود. دستورات خود را در کادر وارد کرده و Enter را فشار دهید یا OK را بزنید تا آنها را اجرا کنید.

محیط run در ویندوز برای وارد کردن دستورات RUN

نکته: علامت نقل قول فقط برای تأکید است، آن ها جزئی از دستور نیستند و نباید در کادر پنجره Run نوشته شوند.

1- باز کردن درایو در ویندوز با دستور Run (“\”)

اگر تنظیمات پیش فرض را تغییر نداده باشید، اجرای File Explorer از Taskbar محتویات کتابخانه (Quick Access library) را نمایش می دهد. اما گاهی شما فقط می‌خواهید File Explorer را از فولدر اصلی هارد دیسک درایو باز کنید (به طور معمول C:). در این صورت از دستور “\” بدون نقل قول ها استفاده کنید.

2- باز کردن پوشه Home (“.”)

این دستور هم برای داشتن کنترل بهتر روی File Explorer کمک می کند. یک نقطه (“.”) را در پنجره Run تایپ کنید تا به پوشه خانه (Home folder) کاربر فعلی دسترسی داشته باشید.

3- باز کردن پوشه کاربران (“..”)

دو نقطه (“..”) در پنجره Run تایپ کنید تا پوشه کاربران (Users folder) در فایل اکسپلورر باز شود. دسترسی سریع به کلیه پوشه های کاربران را به شرط داشتن مجوز مناسب دارید. این دستور خوبی برای انجام کارهای سیستم است.

4- باز کردن کنترل پنل (“control”)

مایکروسافت برای ساده تر کردن ویندوز، بسیاری از تنظیمات پیکربندی رایج را در پنجره ای به نام Settings قرار داده است که می توان آن را به عنوان ورودی در منوی استارت یافت. اما مواقعی وجود دارد که مجبور هستید تا پنجره Control Panel را به طور کامل باز کنید. در این شرایط “control” را در پنجره Run تایپ کنید.

5- باز کردن پنجره پیکربندی سیستم (“msconfig”)

برنامه Microsoft Configuration از نسخه های قبلی سیستم عامل ویندوز است ، اما هنوز هم برای ویندوز 10 مفید است. با تایپ “msconfig” برنامه ای را باز می کند که به شما امکان دسترسی به تغییرات بوت را می دهد و به شما امکان می دهد تا serviceهای خاصی را مسدود یا متوقف کنید.

6- باز کردن پنجره برنامه ها  (“appwiz.cpl”)

مواقعی وجود دارد که دوست دارید برنامه را حذف کنید. این کار با پنجره Programs and Features که زیر بخش Control Panel است ، انجام می شود. با این وجود ، می توانید با تایپ کردن “appwiz.cpl” در پنجره Run سریعاً به آنجا برسید.

7- باز کردن پنجره پاک سازی دیسک (“cleanmgr”)

یکی دیگر از موارد موجود در نسخه های قبلی ویندوز ابزار Disk Cleanup است. بیشتر فرآیندهای پاکسازی دیسک در ویندوز 10 به صورت خودکار در پشت صحنه انجام می شود ، اما مواردی وجود دارد که ممکن است بخواهید پاکسازی دیسک را به صورت دستی انجام دهید. “Cleanmgr” را تایپ کنید تا به پنجره Disk Cleanup بروید.

8- باز کردن پنجره منابع (“resmon”)

یک برنامه کاربردی که اکثر کاربران آن را نادیده می گیرند (اما واقعاً نباید چنین باشد) Resource Monitor ویندوز 10 است. اگر کامپیوتر شما دچار لگ شد یا هارد دیسک سیستم بدون علتی دچار مشکل شد، دستور “resmon” را اجرا کرده و مشکل را برطرف کنید.

9- باز کردن برنامه های عمومی مایکروسافت (“calc”, “notepad”, “mspaint”)

یکی دیگر از کاربردهای خوب برای اجرای run ، شروع برنامه های مایکروسافت است که شما ممکن است هر روز از آنها استفاده نکنید. برنامه هایی که در دسکتاپ یا نوار وظیفه جایی ندارند، اما هنوز گهگاه از آن ها استفاده می کنید. به عنوان مثال ، برای برنامه ماشین حساب، پنجره Run را باز کنید و “calc” را تایپ کنید.

10- تنظیم کردن ماوس  (“main.cpl”)

یکی از اولین مواردی که ممکن است برای تنظیم یک کامپیوتر جدید ویندوز 10 نیاز داشته باشید، تنظیمات ماوس است. کرسر ماوس که خیلی کوچک است یا خیلی آهسته روی صفحه نمایش حرکت می کند می تواند ناامید کننده باشد. سریعترین راه برای رسیدن به تنظیمات ماوس ، باز کردن پنجره Run است. کافیست “main.cpl” را تایپ کنید.

11- باز کردن ریموت دسکتاپ (“mstsc”)

موبایل یک نیروی جدید است که به شما کمک می کند، به این معنی که بسیاری از ما باید از راه دور با استفاده از برنامه Remote Desktop ویندوز 10 به کامپیوترهای خود دسترسی پیدا کنیم. سریعترین راه برای باز کردن Remote Desktop ، باز کردن پنجره Run است. “mstsc” را در کادر تایپ کنید.

12- دسترسی به اطلاعات سیستم (“msinfo32”)

برای دسترسی به اطلاعات سیستم (System Information) به جای کلیک کردن در چندین پنجره مختلف ، از Windows key + R استفاده کنید و”msinfo32″  را تایپ کنید و Enter را فشار دهید.

نکته: در حالی که این دستورات مختلف را امتحان می کنید ، متوجه خواهید شد که دستورات قبلی توسط سیستم به نمایش در خواهند آمد. می توانید با حرکت به بالا و پایین لیست توسط کلیدهای پیکان ، دستورات قبلاً استفاده شده را بررسی کنید.

نحوه پیدا کردن آدرس آی پی از طریق cmd

 نحوه پیدا کردن آدرس آی پی از طریق cmd

پیدا کردن آی پی از طریق Command Prompt در ویندوز

همانطور که می دانید از یک آدرس آی پی (IP) برای شناسایی دیوایس ها در یک شبکه استفاده می شود. آدرس ip برای هر دیوایس مانند کد ملی اختصاصی می باشد (یک دیوایس می تواند چندین آیپی داشته باشد). به طور عمده دو نوع آدرس IP وجود دارد که در این مقاله به نحوه پیدا کردن آن خواهیم پرداخت.

1. آدرس آی پی محلی شبکه (LAN) یا Local IP address یا آدرس IP خصوصی یا آدرس IP داخلی.
2. آدرس IP عمومی یا آدرس IP خارجی (Public IP or External IP)

IP خصوصی در یک شبکه محلی استفاده می شود. از این IP برای شناسایی رایانه در داخل شبکه LAN استفاده می شود. به آی پی های خصوصی نمی توان مستقیماً از طریق اینترنت دسترسی پیدا کرد.

آدرس IP عمومی یا خارجی توسط ارائه دهنده خدمات اینترنت شما (ISP) ارائه می شود. اگر شبکه با استفاده از تکنیک موسوم به NAT (ترجمه آدرس شبکه) تنظیم شود ، چندین کامپیوتر می توانند یک IP عمومی منفرد داشته باشند. از آنجا که IP عمومی معمولاً رایگان نیست ، مردم از ترکیبی از آدرسهای IP خصوصی که به یک آدرس IP عمومی متصل می شوند استفاده می کنند تا اینترنت را در هر رایانه شبکه در یک شبکه خصوصی اجرا کنند.

پیدا کردن آدرس IP ویندوز در شبکه محلی (local)

اگر می خواهید اطلاعات شبکه رایانه خود را بدانید، می توانید آن را از چندین مکان دریافت کرد. در ادامه برخی مکان ها را بررسی کرده و در آخر گزینه خط فرمان (cmd) را بررسی می کنیم.

• Windows Settings –> Network & Internet
• Control Panel –> Network and Sharing Center
• Task Manager –> Performance tab

حال در ادامه چگونگی پیدا کردن آی پی از طریق Command Prompt را بررسی خواهیم کرد.

ابتدا cmd را اجرا می کنیم. (از طریق منو استارت یا از طریق run به این صورت که کلید ترکیبی ویندوز و R را فشار می دهیم تا محیط ران باز شود و سپس cmd را تایپ کرده و اینتر را می زنیم.)

می توانید از دستور زیر برای جستجوی آدرس IP استفاده کنید.

ipconfig

پیدا کردن آدرس IP ویندوز در شبکه محلی (local)

این خلاصه ای از تمام رابط های شبکه متصل از جمله آدرس IP اختصاص داده شده را به شما نشان می دهد. اگر می خواهید اطلاعات کاملی از تمام رابط های شبکه در رایانه خود داشته باشید ، می توانید دستور زیر را اجرا کنید:

ipconfig /all

پیدا کردن آدرس آی پی عمومی (Public) از طریق cmd

بعضی اوقات لازم می شود که آدرس IP خارجی خود را بدانیم. برای پیدا کردن آن از طریق خط فرمان به صورت زیر عمل می کنید. لطفا توجه داشته باشید که برای استفاده از دستورات ذکر شده باید به اینترنت متصل شوید.

اگر شبکه خانگی دارید ، می توانید این دستورات را در یک دستگاه اجرا کنید حتی اگر چندین دستگاه به اینترنت متصل باشند. همه آنها باید IP عمومی یکسان داشته باشند.

ما می توانیم با استفاده از دستور nslookup و سرویس OpenDNS ، اطلاعات IP خارجی را بدست آوریم. فقط کافی است دستور زیر را در دستور فرمان خود اجرا کنید و آدرس IP خارجی خود را دریافت خواهید کرد.

nslookup myip.opendns.com. resolver1.opendns.com

نحوه پیدا کردن آدرس آی پی از طریق cmd

سرویس های دیگری نیز وجود دارد که از طریق آن ها می توانید در محیط کامند لاین آی پی پابلیک خود را پیدا کنید. شما میتوانید با وارد کردن هر کدام از دستورات زیر در cmd آیپی پابلیک خود را پیدا کنید.

curl "http://myexternalip.com/raw"

curl icanhazip.com

curl -4 <a href="http://icanhazip.com/"

استفاده از PowerShell برای پیدا کردن آی پی پابلیک

همچنین می توانید از دستورات PowerShell برای دریافت IP خارجی بدون استفاده از ابزار جستجوی IP شخص ثالث استفاده کنید.

PowerShell را با رفتن به Run -> powerhell باز کنید. سپس دستور زیر را اجرا کنید.

Invoke-RestMethod http://ipinfo.io/json | Select -exp ip

نحوه پیدا کردن آدرس آی پی از طریق powershell

یافتن آدرس آی پی پابلیک از طریق سرویس های آنلاین

چند سرویس در اینترنت وجود دارد که می توانند با باز کردن یک صفحه وب ، IP عمومی را به شما نشان دهند. فواید برخی از این خدمات این است که آنها میزبان سایر موارد مرتبط با آن مانند مکان IP ، نام ISP ، پروتکل اینترنت (آدرس ipv4 و ipv6) و غیره را به شما نشان می دهد:

 Google.com– جستجوی “IP” من و Google IP عمومی دستگاه شما را نشان می دهد.

 Whatismyip.com– اطلاعات زیادی درباره شبکه از جمله IP خارجی را نشان می دهد. خط فرمان IP من از طریق سرویس API آنها نیز موجود است.

Myexternalip.com– به سادگی IP عمومی را با متن ساده نشان می دهد.

Icanhazip.com– IP عمومی را با فرمت متن ارائه می دهد.

 ifconfig.me– اطلاعات زیادی از جمله IP عمومی ، نماینده کاربر ، پورت مورد استفاده ، زبان و غیره را نشان می دهد.

وقتی شک دارید ، همیشه می توانید به روتر خود بروید که اطلاعات دقیق در مورد IP عمومی و سایر اطلاعات شبکه اختصاص داده شده از ISP خود را نشان می دهد.

8 دستور CMD برای مدیریت شبکه های بی سیم در ویندوز

 8 دستور cmd برای مدیریت شبکه های بی سیم در ویندوز

8 دستور CMD برای مدیریت شبکه

در این مقاله از وبسایت کالی بویز 8 دستور کاربردی و مهم را از محیط   Command prompt برای کنترل شبکه Wi-Fi و عیب یابی آن ها برای شما آورده ایم.

من خودم به عنوان یک کاربر ویندوز، به این معتقدم که صرفا استفاده از کنترل پنل و محیط گرافیکی ویندوز می تواند در انجام بسیاری کارها محدودیت ایجاد کند. اگر تصمیم دارید کنترلی مطلق بر شبکه و تمام امکاناتی که سیستم عامل ارائه می دهد داشته باشبد، باید کار کردن با محیط CMD را شروع کنید.

اگر قبلا با محیط CMD کار نکرده اید اصلا نگران نباشید در این مقاله ما وارد بحث های جزئی نمی شویم بلکه چند دستور ساده ولی بسیار کاربردی را آورده ایم که می توانید برای کنترل شبکه های بی سیم از آن ها استفاده کنید.

1. PING

دستور ping

دستور ping یکی از ابزارهای کاربردی در تست و خطایابی یا Troubleshooting شبکه است. با استفاده از دستور ping می توانید اطلاعات مهمی در مورد اتصال یا عدم اتصال کلاینت به شبکه، نام کامپیوتر، وجود Noise در شبکه، نوع سیستم عامل و… بدست آورید.

استفاده از دستور ping بسیار ساده بوده و در عین حال اطلاعات بسیار ارزشمند و مفیدی را در اختیار ما قرار می دهد. برای استفاده از این دستور و بدست آوردن اطلاعات کافی دستور ping را در محیط CMD وارد کرده و جلوی آن آی پی یا هاست مورد نظر خود را وارد کنید.

پس از فشار دادن دکمه enter این دستور به صورت پیش فرض 4 بسته تستی را به آدرس آی پی مورد نظر ارسال می کند و نتیجه برقرار بودن یا نبودن ارتباط TCP/IP را با آدرس مورد نظر نمایش می دهد.

استقاده از دستور ping

در تصویر بالا جند عدد تحت عنوان TTL مشاهده می کنید که مدت زمان پاسخگویی و رسیدن بسته  TCP/IP به آدرس وارد شده را نمایش می دهند.

اگر پاسخی از مقصد دریافت نشود به معنای برقرار نبودن ارتباط می باشد. همچنین از طریق TTL در عمل پینگ میتوان نوع سیستم عامل ها را تشخیص داد.

• ویندوز TTL=128
• لینوکس TTL=64
• روترهای میکروتیک TTL=64
• روترهای سیسکو TTL= 255

همانطور که در بالا گفته شد این دستور به صورت پیش فرض 4 بسته را ارسال می کند اما می توانید با دستور زیر تعداد بسته های مشابه ارسالی را نیز تغییر دهید:

ping www.google.com -n 10

و مدت زمان پایان کار را نیز می توانید با استفاده از دستور زیر تغییر دهید که واحد آن بر حسب میلی ثانیه است:

ping www.google.com -w 6000

2. TRACERT

دستور tracert با ارسال بسته های ICMP با TTL های متفاوت مسیر را مشخص می کند.

منظور از مسیر این است که شما وقتی سایت Kaliboys.com را در گوگل سرچ می کنید این درخواست چه مسیری را باید طی کند تا به kaliboys.com برسد.

به عنوان مثال فرض کنید یک شرکت که در چندین شهر مختلف شعبه دارد ارتباط خود را با برخی از شعب از دست داده که این مشکل می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، مثلا یک یا چند روتر از کار افتاده باشند یا مسیر بین روترها دچار اختلال شده باشد. اینجاست که دستور tracert به کار می آید و می توان با استفاده از آن محدوده مشکل پیش آمده را تعیین کرد.

این دستور با ارسال بسته های ICMP با TTL های متفاوت مسیر را مشخص می کند. بسته های ارسال شده به مقصد با گذر از هر روتر حداقل یکی از TTL های آن کاهش می یابد.

تا زمانی بسته های TTL ارسال می شوند که به حد مجاز آن برسیم یا اینکه مسیر ارسال بسته ها به مقصد برسد. در تصویر زیر می توانید یک مثال در استفاده از این دستور را ببینید.

استفاده از دستور Tracert

این دستور به صورت خلاصه خط به خط اطلاعاتی از هر HUB می نویسد که این اطلاعات شامل تاخیر بین شما و آن هاب خاص و آدرس آی پی آن هاب می شود. (در صورت وجود نام دامنه آن را نیز مشخص می کند)

به نظر شما دلیل اینکه سه تاخیر را در هر هاب می بینیم چیست؟

دستور tracert برای ردیابی از دست دادن یا کند بودن بسته ها سه بسته در هر هاپ را ارسال می کند که معمولا آمار دقیقی نیستند و بهتر است میانگین این یه مورد را محاسبه کنیم.

3. PATHING

دستور pathing نیز شبیه به دستور tracert می باشد اما حاوی اطلاعات بیشتر و به همین دلیل اجرای آن نیز زمان بیشتری را می گیرد.

این دستور پس از ارسال بسته ها به مقصد معین مسیر گرفته شده را تجزیه و تحلیل می کند و تلفات بسته ها را محاسبه کرده و برای شما نمایش می دهد. در تصویر زیر می توانید یک نمونه استفاده از این دستور را ببینید:

استفاده از دستور pathping

4. IPCONFIG

دستور ipconfig معمولا به عنوان پرکاربردترین دستور شبکه در ویندوز شناخته می شود. این دستور نه تنها بابت اطلاعاتی که در اختیار ما می گذارد مفید است بلکه می توانیم آن را با یک زوج سوییچ ترکیب کنیم تا کارهای خاصی را انجام دهیم. در تصویر زیر می توانید یک مورد مثال استفاده از این دستور را ببینید:

استفاده از دستور ipconfig

خروجی پیش فرض هر آداپتور شبکه را در سیستم شما و نحوه کارکرد آن را نشان می دهد. برای پاک کردن حافظه پنهان DNS می توانید از دستور زیر استفاده کنید:

ipconfig /flushdns

5. GETMAC

هر دستگاهی که مطابق با استانداردهای IEEE 802 باشد یک آدرس mac منحصر به فرد دارد. سازنده آدرس های مک را در سخت افزار دستگاه ذخیره می کند. برخی از افراد از آدرس های مک برای محدود کردن اینکه کدام دستگاه ها می توانند به شبکه وصل شوند استفاده می کنند. برای نمونه می توانید تصویر زیر را ببینید:

استفاده از دستور getmac

تعداد آدرس های مک در شبکه شما به تعداد آداپتورهای مرتبط بستگی دارد، یعنی ممکن است بیش از یک آدرس مک را مشاهده کنید.

6. NSLOOKUP

دستور nslookup مخفف Name Server Lookup می باشد. این دستور استفاده ها و قدرت های فراوانی دارد اما اکثرا از آن به عنوان پیدا کردن آی پی در پشت نام دامنه خاص است. به عنوان مثال می توانید تصویر زیر را ببینید:

استفاده از دستور nslookup

توجه داشته باشید که نام های دامنه خاص به یک آدرس آی پی محدود نمی شوند، به این معناست که با هر بار اجرای دستور ممکن است آی پی های متفاوتی را بدست بیاورید.

این موضوع برای وبسایت های بزرگتر طبیعی است که زیرا آن ها حجم کار خود را در بسیاری از ماشین های مختلف گسترش می دهند.

همانطور که دیدید این دستور برای تبدیل آدرس دامنه به آی پی استفاده می شود. برای انجام برعکس این کار یعنی تبدیل آدرس آی پی به دامنه کافی است آی پی مورد نظر خود را در موتور جست و جوی گوگل سرچ کنید تا ببینید این آدرس به چه دامنه ای می رسد.

اما ممکن است این کار اثری نداشته باشد زیرا همه آدرس های آی پی به نام دامنه منجر نمی شوند و بسیار از آن ها از طریق وب قابل دسترس نیستند.

7. NETSTAT

دستور netstat ابزاری برای آمار شبکه، تشخیص، تجزیه و تحلیل آن است. این ابزار بسیار مفید و پیشرفته است، اما اگر جوانب پیشرفته آن را در نظر نگیریم کار کردن با آن می تواند بسیار ساده باشد. برای نمونه تصویر زیر را مشاهده کنید:

استفاده از دستور netstat

به صورت پیش فرض این دستور همه اتصالات در سیستم شما را نشان می دهد که آیا این اتصالات در شبکه هستند یا در از طریق اینترنت. توجه کنید که اتصال فعال صرفا به معنای انتقال داده ها نیست بلکه به معنای پورت باز و آماده برای پذیرش یک اتصال باشد.

در واقع این دستور بیشتر برای کاربران عادی به دلیل توانایی آن در نمایش اطلاعات درگاه مفید است.

8. NETSH

دستور netsh مخفف Network Shell می باشد. این یک دستور cmd برای شبکه است که به شما این امکان را می دهد تقریبا هر آداپتور شبکه روی سیستم خود را با جرئیات مشاهده و پیکر بندی کنید.

اجرای دستور netsh به تنهایی، cmd را به حالت shell network تغییر می دهد. می توانید در تصاویر زیر موارد استفاده از این دستورات را ببینید:

استفاده از دستور netsh

تمام دستورات در یک زمینه در تصویر زیر آمده اند:

دستورات netsh

به عنوان مثال شما می توانید با استفاده از دستور زیر همه درایوهای شبکه بی سیم را روی سیستم و ویژگی های آن ها مشاهده کنید:

netsh wlan show drivers

شبکه shell یک چیز پیچیده ای است که بررسی آن نیازمند مقاله ای کامل می باشد اگر در مورد آن چیزی نمی دانستید می توانید در مورد آن در گوگل سرچ کنید!

معرفی 5 دستور مفید در CMD

معرفی 5 دستور مفید در CMD

برای باز کردن cmd، در کادر جستجوی ویندوز 10 عبارت cmd را تایپ کنید تا آیکون برنامه به نمایش درآید. برای اجرای برخی از دستورات سطح بالا، باید خط فرمان را با دسترسی ادمین اجرا کنید که برای این کار میتوانید روی آیکون برنامه کلیک راست کرده و گزینه run as administrator را انتخاب کنید.

خاموش کردن کامپیوتر با تایمر در Cmd

گاهی اوقات ممکن است کامپیوتر شما درگیر یک فرایند باشد که شما فرصت خاموش کردن آن را نداشته باشید. در اینصورت یک دستور ساده می تواند به سیستم شما بگوید که پس از مدت زمان تعیین شده مکانیزم خاموش شدن فعال شود.

برای مثال می خواهیم در عرض یک ساعت سیستم خاموش شود. خط فرمان را باز کرده و دستور زیر را وارد میکنیم.

shutdown -s -t 3600

می توانید این دستور را متناسب با نیازهای خود تنظیم کنید.

عبارت shutdown دستور اصلی است و تغییر نمی کند. عبارت s- به کامپیوتر می گوید که خاموش شود. اگرچه می توانید از r- برای ریستارت کردن و از l- برای log off کردن استفاده کنید. عبارت t- تایمر را نشان می دهد و 3600 مقدار زمانی است که در ثانیه انجام می شود. 3600 ثانیه معادل یک ساعت است، اگرچه می توانید این مقدار را به هر آنچه که می خواهید تنظیم کنید. اگر می خواهید تایمر را لغو کنید، فقط shutdown -a را در خط فرمان اجرا کنید.

مشاهده رمز Wi-Fi ذخیره شده با کامند لاین

تا به حال جایی بوده اید که حداقل یک بار به Wi-Fi آن متصل شده اید اما نمی دانید رمز عبور آن برای سایر دستگاه های خودتان چیست؟ اگر شبکه در لپ تاپ شما ذخیره شده باشد، می توانید رمزعبور ذخیره شده را برای استفاده در تلفن یا تبلت خود با یک دستور ساده بازیابی کنید.

اگر در حال حاضر از طریق لپ تاپ خود به شبکه متصل هستید، می توانید این اطلاعات را از منوی Network Status مشاهده کنید. اما در غیر اینصورت می توانید دستور زیر را برای دیدن رمز ورود یک شبکه ذخیره شده اجرا کنید:

netsh wlan show profile Kaliboys key=clear

اسم شبکه را جایگزین Kaliboys کنید. اگر ویندوز رمز ورود را ذخیره کرده باشد باید آن را به صورت متن ساده در بخش Key Content به شما نشان دهد. همچنین می توانید از دستور netsh wlan show profiles برای دیدن لیستی از شبکه های ذخیره شده استفاده کنید.

پاک کردن یک درایو با Cmd

اکثر کاربران به ندرت با پیکربندی درایوها و پارتیشن بندی ویندوز سر و کار دارند. اما بهتر است بدانید که دستور Diskpart به یکی از پر کاربردترین دستورات کامند لاین تبدیل شده است. اگر شما درگیر مشکلی در هارد درایو، فلش یا کارت SD هستید و نیاز به فرمت آن دارید، این روش ایده آل برای فرمت کردن آن است.

بعد از اجرای cmd دستورات زیر را وارد کنید.

1. diskpart
2. list disk

دیسک مورد نظر برای پاک کردن را در جدول پیدا کنید. کاملاً مطمئن شوید که دیسک درست را انتخاب کرده اید. مراقب باشید داده های خود را که در درایو دیگر قرار دارند را پاک نکنید. برای انتخاب دیسک مانند دستور زیر عمل کنید.

select disk 3

شماره 3 را با هر شماره مربوط به دیسک مورد نظر خود جایگزین کنید. در نهایت با تایپ دستور زیر آن را حذف کنید.

clean

دریافت لیستی از برنامه های نصب شده روی ویندوز

هنگامی که یک لپ تاپ جدید می خرید یا قصد دارید نسخه جدیدی از ویندوز را نصب کنید، احتمالا نیاز به دریافت لیست برنامه های نصب شده در سیستم خود دارید تا در سیستم جدید مجدد آن ها را نصب کنید.

در این دستور باید PowerShell را اجرا کنید، ابزاری قدرتمندتر و جدیدتر که در ویندوز تعبیه شده است. منوی Start را باز کنید PowerShell را جستجو کرده و آن را اجرا کنید. سپس دستور زیر را در آن وارد کنید.

Get-ItemProperty HKLM:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall\*, HKLM:\Software\Wow6432Node\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall\*, HKCU:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall\* | Select-Object DisplayName, DisplayVersion, Publisher, Size, InstallDate | Format-Table -AutoSize > C:\Users\USERNAME\Desktop\ProgramsList.txt

بجای USERNAME نام کاربری خود را در انتهای آن دستور جایگزین کنید تا لیست برنامه ها داخل یک فایل روی دسکتاپ شما قرار بگیرند. توجه داشته باشید که این برنامه شامل برنامه های فروشگاه Windows نیست برای این هدف، شما می توانید با اجرای دستور زیر آن ها را مشاهده کنید:

Get-AppxPackage > C:\Users\USERNAME\Desktop\StoreProgramsList.txt

به جایUSERNAME نام کاربری خود را در انتهای دستور جایگزین کنید.

تماشای جنگ ستارگان در Cmd

این ترفند شاید مفید نباشد اما مطمئناً جذاب است. برای اجرای آن ابتدا Telnet را در ویندوز فعال کنید(در منوی Start ویندوز turn windows features on or off را جستجو کرده و باکس Telnet را تیک بزنید)، سپس دستور زیر را در خط فرمان اجرا کنید.

telnet towel.blinkenlights.nl

حالا می توانید نسخه ASCII جنگ ستارگان را در پنجره خط فرمان خود مشاهده کنید. این ویژگی سال هاست که وجود دارد و هنوز هم مرا تحت تأثیر قرار می دهد.

پرکاربردترین دستورات Run در ویندوز که باید بدانید

پرکاربردترین دستورات Run در ویندوز که باید بدانید

همانطور که میدانید سریع ترین و آسان ترین روش برای اجرای بسیاری از ابزارهای ویندوز توسط صفحه کلید ، استفاده از دستورات Run است. در این پست به معرفی پرکاربردترین دستورات Run در ویندوز میپردازیم.

اجرای RUN

دکمه های Win + R را روی صفحه کلید خود فشار دهید تا پنجره Run باز شود و هر یک از دستورات زیر را برای دسترسی به ابزار مربوطه وارد کنید.

دستور services.msc

هنگامی که services.msc را وارد می کنید و دکمه Enter را فشار می دهید ، برنامه Windows Services باز می شود که می توانید به راحتی هر یک از سرویس ها را به صورت جداگانه شروع ، متوقف و پیکربندی کنید. این برنامه وقتی می خواهید سرویسی را تغییر دهید بسیار مفید است.

دستور mstsc

با وارد کردن mstsc در پنجره Run ، برنامه Remote Desktop Connection باز می شود که به شما امکان می دهد از طریق شبکه محلی یا از طریق اینترنت به سایر رایانه های ویندوز متصل شوید.

دستور msinfo32

اگر می خواهید اطلاعات سیستم خود را به سرعت دریافت کنید ، از دستور msinfo32 بهره ببرید. در یک نگاه ، تمام جزئیات سیستم ، از جمله منابع سخت افزاری و نرم افزاری را نمایش می دهد.

دستور compmgmt.msc

برنامه مدیریت کامپیوتر جایی است که می توانید تقریباً به همه ماژول های پیشرفته ویندوز مانند Event Viewer ، Shared Folder ، ابزارهای سیستم و غیره دسترسی پیدا کنید.

دستور cleanmgr

این دستور به شما امکان می دهد ابزار Windows Disk Cleanup را باز کنید. پس از باز شدن ، کافی است درایو مورد نظر خود را برای پاکسازی انتخاب کرده و روی دکمه OK کلیک کنید.

دستور eventvwr.msc

ابزار Windows Event Viewer جایی است که ویندوز همه پیام های نظارت و عیب یابی را ذخیره می کند. می توانید از این دستور برای دسترسی سریع به برنامه Event Viewer استفاده کنید.

دستور control

هر کاربر ویندوز چیزهایی را در مورد کنترل پنل ویندوز می داند. با استفاده از این دستور می توانید به سرعت به کنترل پنل دسترسی پیدا کنید.

دستور sdclt

این دستور پنجره Backup and Restore را باز می کند که به شما امکان می دهد برنامه پشتیبان گیری را به سرعت تنظیم کرده یا هر یک از نسخه های پشتیبان قبلی خود را بازیابی کنید.

دستور mmc

Microsoft Management Console (MMC) یک ماژول پیشرفته ویندوز است که عمدتا برای مدیران سیستم و کاربران قدرتمند طراحی شده است ، زیرا تمام ابزارهای مورد نیاز برای پیکربندی و نظارت بر سیستم ویندوز را در خود جای داده است.

دستور resmon

هر زمان که می خواهید نحوه استفاده از منابع سیستم خود را بررسی کنید ، کافی است از این دستور resmon استفاده کنید و همه چیز را از CPU گرفته تا دیسک و شبکه را نمایش می دهد.

دستور Calc

اگر می خواهید برنامه ماشین حساب ویندوز را سریع باز کنید ، تایپ calc در پنجره ران ساده ترین راه برای انجام این کار است.

دستور cmd

حتی کاربران ویندوز گاهی اوقات باید با خط فرمان برخورد کنند. با استفاده از این دستور ، می توانید به سرعت خط فرمان را بدون دسترسی مدیر باز کنید.

دستور powerhell

اگر cmd برای شما خیلی قدیمی است ، ممکن است بخواهید PowerShell را امتحان کنید. کافی است این فرمان را در پنجره Run تایپ کنید تا PowerShell خود را بدون دسترسی مدیر باز کنید.

دستور gpedit.msc

Group Policy Editor در ویندوز به شما امکان می دهد خط مشی های مختلف ویندوز یک رایانه را تنظیم و ویرایش کنید. از آنجا که Group Policy Editor یک ابزار پیشرفته است و دسترسی به آن پیچیده است ، این دستور Run ساده ترین راه برای دسترسی به آن است. با این حال ، این دستور فقط بر روی نسخه Windows 10 Pro کار می کند.

دستور ncpa.cpl

کاربر اینترنت بودن به این معناست که باید با مشکلات گاه به گاه شبکه برخورد کنید و یکی از راه های عیب یابی اتصال به شبکه ، دسترسی به آداپتورهای شبکه است. برای دسترسی به همه آداپتورهای شبکه خود ، می توانید از این دستور Run استفاده کنید.

دستور perfmon.msc

اگر می خواهید عملکرد ویندوز خود و جلوه های برنامه هایی را که اجرا می کنید کنترل کنید ، اجرای Performance Monitor داده های کافی را ارائه می دهد. با استفاده از این دستور می توانید به Performance Monitor دسترسی پیدا کنید.

دستور powercfg.cpl

ویندوز طیف وسیعی از گزینه های پاور برای مقابله با مصرف برق رایانه شما دارد و با استفاده از این دستور می توانید به تمام گزینه های Power دسترسی پیدا کنید.

دستور appwiz.cpl

با استفاده از این دستور می توانید به سرعت به پنجره Programs and Features دسترسی پیدا کنید که در آن می توانید برنامه های نصب شده خود را به سرعت حذف نصب کنید.

دستور devmgmt.msc

Windows Device Manager جایی است که می توانید همه دستگاه های سخت افزاری خود را مدیریت کنید و می توانید از این دستور Run برای دسترسی سریع به آن استفاده کنید. همچنین می توانید از دستور hdwwiz.cpl استفاده کنید.

دستور regedit

از دستور Regedit می توان برای دسترسی به رجیستری ویندوز استفاده کرد که یک پایگاه داده است و کلیه پیکربندی ها و تنظیمات یک سیستم عامل و برنامه های نصب شده را میزبانی می کند.

دستور Msconfig

Windows System Configuration جایی است که می توانید چیزهای مختلف را ویرایش کنید ، مانند گزینه های بوت ، startup options ، سرویس ها و غیره. می توانید از این دستور Run برای دسترسی به پنجره System Configuration استفاده کنید.

دستور sysdm.cpl

اگر می خواهید به پنجره System Properties دسترسی پیدا کنید ، با استفاده از این دستور آن را باز می کند.

دستور firewall.cpl

اگر می خواهید فایروال ویندوز خود را مدیریت یا پیکربندی کنید ، می توانید از این دستور Run برای دسترسی سریع به پنجره فایروال استفاده کنید.

دستور taskmgr

این دستور ابزار Task Manager را راه اندازی می کند که برنامه ها ، خدمات و فرآیندهایی را که در حال حاضر در رایانه شما در حال اجرا هستند نمایش می دهد. همچنین به شما امکان می دهد عملکرد رایانه خود را از نظر استفاده از CPU ، حافظه ، وضعیت شبکه ، استفاده از دیسک و استفاده از GPU نظارت کنید.

دستور charmap

این دستور از برنامه Character Map رونمایی می کند که شامل انواع کاراکترهای خاصی است که در صفحه کلید شما یافت نمی شوند ، مانند حروف برجسته ، نویسه های زبان خارجی و سایر نمادها. به شما این امکان را می دهد که کاراکترهای خاص را در سند خود کپی و جایگذاری کنید یا آن ها را به سادگی به برنامه های سازگار مانند Microsoft Word ، WordPad و غیره بکشید.

دستور shutdown

از این دستور برای خاموش یا ریستارت کردن کامپیوتر استفاده می شود. برای خاموش کردن ، shutdown /s و برای ریستارت ، shutdown /r را تایپ کنید. اگر می خواهید کامپیوتر به طور خودکار پس از مدت زمان مشخص خاموش شود ، عبارت shutdown /s /t seconds را تایپ کنید (به جای secoonds ، تعداد ثانیه ها را به عدد تایپ کنید). برای لغو خاموش شدن برنامه ریزی شده ، shutdown /a را تایپ کنید.

دستور rstrui

اگر نیاز به بازیابی رایانه خود دارید ، از این دستور برای دسترسی سریع به رابط System Restore استفاده کنید ، سپس دستورالعمل های روی صفحه را برای بازیابی رایانه خود دنبال کنید.

از جمله دستورات run که بسیار مفید می باشند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• (\) – این یکی از دستورات کمتر شناخته شده است. کافی است بک اسلش را در کادر محاوره ای Run وارد کنید تا درایو C باز شود. این یکی از سریعترین راه های دسترسی به درایو C است.
• (.) – این هم یکی دیگر از دستورات کمتر شناخته شده است. برای باز کردن پوشه اصلی کاربر که همه پوشه های محلی دیگر مانند دانلودها ، اسناد ، دسکتاپ ، تصاویر و غیره را در خود جای می دهد ، نقطه را تایپ کنید.
• (..) – هنگامی که این دو نقطه را در پنجره Run اجرا می کنید ، پوشه Users که مستقیماً در درایو C قرار دارد باز می شود.

کاربردهای مفید برای فلش مموری قدیمی

1-      از نرم افزار PREADATOR  برای قفل ویندوز می توانید استفاده کنید

2-      ابزارVMWARE Thin App    می تولند نسخه پرتابل از نرم افزارهای شما بسازد

3-      برای ساخت دیسک نجات ویندوز کافی است عبارت PASSWORD RESET DISK   را از منوی استارت جستجو کرده و پس از کلیک روی CREAT A PASSWORD RESET DISK   این فرآیند را انجام بدهید

4-      نرم افزار Hiren's BootCD  شامل مجموعه ای از ابزارهای ریکاوری و نجات سیستم است

5-      نر افزار TAILS  شامل نسخه هایی از ویندوز MacOS و لینوکس است که به صورت پرتابل می توانید استفاده کنید

6-      قابلیت  READY BOOST  در ویندوز برای هارددیسک های ضعیف (با RPM کمتر از 7200) طراحی شده و می توان به کمک فلش مموری سرعت آن را بالا برد

مزیت‌های امنیتی مایکروسافت در ویندوز 11

مایکروسافت در اطلاعیه منتشر‌شده در فضای مجازی اطلاعات جالبی پیرامون مزیت‌های‌امنیتی ویندوز 11 ارائه داد.

طی اطلاع‌رسانی mspoweruser، شرکت مایکروسافت در فضای مجازی مطلبی با عنوان مزیت‌های امنیتی سیستم‌عامل جدید به شرح زیر منتشر کرده است: اعمال سیاست‌های امنیتی جدید سخت‌افزاری، اقدامات ایزوله‌کردن بر پایه سخت‌افزار، رمزگذاری اثبات‌شده و تقویت چشمگیر سیستم امنیتی مایکروسافت برای مقابله با بدافزار در ویندوز 11 مشهود می‌باشد.

طی اعلام مایکروسافت، با نصب ویندوز 11 شرایط برای مقابله با حملات سطح پیشرفته آسان‌تر می شود، به این علت که همه رایانه‌های سازگار به این سیستم‌عامل به تراشه tpm 2.0 مجهز هستند که موجب می‌شود حفاظت از کلیدهای رمزگذاری، اطلاعات حساب‌کاربری و سایر الزامات امنیتی در پشت مانع سخت افزاری امکان‌پذیر شود، بر همین اساس از دسترسی مهاجمان و بدافزارها به داده‌ها یا دستکاری آن‌ها جلوگیری می‌شود.

بهره‌گیری از تراشه tpm 2.0 جهت راه‌اندازی ویندوز 11 باعث افزایش سطح امنیتی سخت افزار می‌شود، بنابراین رایانه‌های شخصی در آینده برای مقابله با حملات رایج و پیشرفته مانند باج‌افزارها و حملات پیچیده‌تر از سوی دولت‌های ملی به این تراشه نیاز دارند.

علاوه بر این موارد،تراشه tpm 2.0 عنصری مهم برای تأمین امنیت از طریق windows hello(شناسایی بایومتریک مانند عنبیه چشم و یا اثر انگشت)  و bitlocker (رمز گذاری اطلاعات حافظه های جانبی) است تا از هویت و اطلاعات شخصی کاربران محافظت شود.

همچنین تراشه tpm عنصری اساسی برای تأیید سلامت سیستم‌های رایانه‌ای است و به امنیت zero trust (فناوری تأیید هویت دقیق رایانه  متصل به شبکه خصوصی و تعیین سطح دسترسی ) کمک می‌کند.
ویندوز 11 با پشتیبانی از Microsoft Azure Attestation (پیش ارزیابی استانداردهای امنیتی برای تعامل با سیستم‌عامل) پیاده‌سازی راهکارهای امنیتی zero trust را فراهم می‌کند، سیاست‌های zero trust برای دسترسی به منابع حساس ابری قابل اعمال می‌باشد.

سایر نکات پیرامون مزایای امنیتی ویندوز 11:
این سیستم‌عامل در حال گسترش راهبردهای امنیتی، جهت مقابله با تهدیدات مهاجمان و بدافزارهاست، که با بهره‌گیری از پردازنده‌های پیشرفته‌تر و لایه‌های محافظتی مانند امنیت بر پایه مجازی‌سازی(vbs)،یکپارچگی کد محافظت‌شده هایپروایزر(hvci) و بوت امن داخلی باعث افزایش امنیت می‌شود و به صورت پیش‌فرض از سیستم‌ها در برابر بدافزار و باج‌افزارها و حملات پیچیده محافظت می‌کند.

ویندوز به  نوآوری‌های امنیتی جدید مانند محافظت از پشته‌های سخت‌افزاری برای قطعات پشتیبانی‌شده intel و amd مجهز خواهد‌بود، این قابلیت از کاربران در مقابل آسیب‌پذیری "روز صفر" محافظت می‌کند.

در این سیستم‌عامل برای محافظت بیشتر از اطلاعات باید گذرواژه‌های windows hello را غیر‌فعال نمایید، برای شرکت‌ها windows hello for business از مدل‌های ساده فاقد گذرواژه برای دسترسی به وضعیت deploy-to-run در چند دقیقه پشتیبانی می‌کند. این سیستم‌عامل شامل کنترل کامل الگوریتم‌های اعتبارسنجی مدیران آی‌تی است، همچنین برقراری امنیت بین ابزارهای ابری جهت حفاظت بهتر از داده‌ها و هویت شرکت را انجام می‌دهد.

در ویندوز 11 دو اصل ضروری شامل امنیت و بهره‌وری در پس زمینه با همکاری یکدیگر به امنیت کاربران کمک می‌کنند بدون اینکه کیفیت،عملکرد یا تجربه کاهش پیدا کند. مجموعه جدیدی از اصول امنیتی سخت‌افزاری در ویندوز 11 به صورت بنیادی ایجاد شده‌ است که حتی از دستگاه‌های مجاز در برابر حملات، مقاوم‌تر و قدرتمندتر است.

پشتیبانی از Microsoft Azure Attestation باعث می‌شود ویندوز 11 شواهد به دست‌آمده را از طریق گواهی ارائه نماید، این فرآیند باعث می‌شود تا سازمان‌ها درک درستی از وضعیت امنیتی خود داشته باشند، این سیاست‌های منطبق بر azure attestation هویت و پلتفرم را تأیید و نقش مهمی در محافظت از منابع شرکتی دارد.

معرفی 10 تنظیمات آیفون که حتما باید انجام دهید

1- صدای جدید Siri

همانطور که میدانید در iOS 14.5 ، سیری (Siri) در دو صدای جدید ارائه شد و دیگر محدود به صدای زن نیست. همچنین ، اولین باری که یک دستگاه جدید را راه اندازی می کنید از شما سوال می شود که می خواهید از کدام صدای سیری استفاده کنید. هنگامی که انتخاب خود را انجام می دهید ، اپل صدای Siri را در تمام دستگاه های متصل به Apple ID شما تغییر می دهد. پس از بروزرسانی به iOS 14.5 ، با رفتن به Setting> Siri & Search> Siri Voice صدای جدید را بررسی کنید.

2- خاموش کردن 5g در آیفون

سری آیفون 12 اپل ، اولین مدل از این شرکت هستند که از 5G پشتیبانی می کنند. اپل یک ویژگی Smart Data مخصوص iPhone 12 را معرفی کرده که به طور خودکار بین شبکه های 4G LTE و 5G جابجا می شود که این تنظیمات به صورت پیشفرض فعال است. فعال بودن این ویژگی باعث می شود باتری گوشی شما سریع تر خالی شود. شما می توانید 5G را هنگامی که می خواهید یا زمانی که این خدمات در منطقه شما راه اندازی شد ، روشن کنید.

برای خاموش کردن 5G در آیفون ، ابتدا تنظیمات گوشی را باز کرده و سپس به Cellular> Cellular Data Options> Voice & Data بروید و روی LTE ضربه بزنید.

3- تغییر ظاهر تماس های ورودی

قبل از iOS 14 ، هر زمان که قفل آیفون را باز می کردید و مشغول به کار با آن می شدید ، برای مثال در حال چک کردن ایمیل خود بودید ، شخصی که تماس می گرفت ، صفحه تماس ، کل صفحه نمایش شما را در بر می گرفت. مطمئناً این حالت اذیت کننده است ، اما از طرفی شما آگاه بودید که گوشی در حال زنگ خوردن است.

با آمدن iOS 14 ، اپل ظاهر تماس های ورودی را تغییر داد تا بیشتر شبیه یک هشدار معمولی باشد. یعنی یک اعلان کوچک که هنگام استفاده از گوشی ، در نزدیکی بالای صفحه نمایش داده می شود.

حال اگر شما با همان حالت فول اسکرین راحت بودید می توانید از این طریق آن تنظیمات را برگردانید:

• تنظیمات را باز کنید.
• به قسمت phone و incoming call بروید.
• گزینه Full screen را فعال کنید.

4- بستن نوتیفیکیشن ها در آیفون

برای اولین بار که از فناوری Face ID اپل استفاده می کنید ، متوجه می شوید که نمی توانید محتویات هشدارها و اعلان های جدید را در صفحه قفل مشاهده کنید. به عنوان مثال به جای اینکه ببینید چه کسی برای شما پیام متنی ارسال کرده است ، فقط یک هشدار عمومی پیام را مشاهده خواهید کرد.

به طور پیش فرض ، همه آیفون ها با فناوری Face ID ، محتویات هشدار را پنهان می کنند تا زمانی که تلفن خود را برداشته و با نگاه کردن به آن قفل آن را باز کنید. این یک ویژگی حفظ حریم خصوصی است که گوشی های شرکت اپل از آن بهره میبرد.

با رفتن به تنظیمات ، اعلان ها ، نمایش پیش نمایش ها و انتخاب Always ، می توانید نحوه ظاهر شدن اعلان ها را در صفحه قفل خود تغییر دهید. برعکس ، اگر می خواهید محتویات اعلان های خود را همیشه در صفحه قفل مخفی نگه دارید ، می توانید Never را انتخاب کنید.

5- غیر فعال کردن روشنایی خودکار

سطح روشنایی صفحه نمایش آیفون شما می تواند تأثیر زیادی بر عمر باتری داشته باشد. به طور پیش فرض ، گوشی شما روشنایی خودکار صفحه نمایش را بر اساس میزان نوری که سنسور محیط تشخیص می دهد تنظیم می کند. اما اگر می خواهید خودتان این حالت را کنترل کنید ، می توانید روشنایی خودکار را غیرفعال کنید ، شما می توانید این تنظیمات را فقط در یک حالت قرار دهید به طوری که دیگر حساس به نور محیط نباشد.

• تنظیمات را باز کنید.
• به قسمت دسترسی پذیزی(Accessibility) و نمایش و اندازه متن(Display & Text Size) بروید.
• در انتهای صفحه ، یک کلید برای خاموش کردن روشنایی خودکار وجود دارد.

اکنون ، هر زمان که می خواهید صفحه خود را تنظیم کنید ، می توانید این کار را با باز کردن مرکز کنترل با کشیدن انگشت به سمت بالا انجام دهید.

6- پنل اعلان خود را سفارشی سازی کنید

پنل اعلان یک مکان مناسب برای تغییر سریع آهنگ ها ، روشن کردن حالت هواپیما ، اتصال به Wi-Fi یا شروع یک تایمر است ، اما گزینه های بیشتری در آن وجود دارد. در این قسمت می توانید چراغ قوه گوشی خود را روشن کنید یا تایمر را بررسی کنید و یا با کشیدن سریع ، صفحه گوشی خود را ضبط کنید.

شما می توانید گزینه های این پنل را سفارشی سازی کنید برای این کار به:

• تنظیمات گوشی آیفون خود بروید.
• مرکز کنترل یا Control Center را باز کنید و Customize Controls را بزنید.

شما می توانید با انتخاب علامت منفی در کنار گزینه ها ، آن ها را حذف کرده و یا با انتخاب علامت + ، گزینه جدیدی را به پنل خود اضافه کنید. با استفاده از نماد سه خطی در سمت راست صفحه ، ویژگی ها را به بالا یا پایین بکشید. شما می توانید حالت پاور مود یا دارک مود را به پنل یا مرکز کنترل خود اضافه کنید.

7- اثر انگشت بیشتری اضافه کنید

همه آیفون های جدید دارای Touch ID هستند ، حسگر اثر انگشت که امنیت سریع و آسان صفحه قفل را ایجاد می کند. هنگامی که برای اولین بار تلفن خود را راه اندازی کردید ، احتمالاً Touch ID را برای تشخیص یکی از انگشتان خود مشاهده کرده اید.

اما گاهی اوقات می خواهید از انگشت دیگرتان استفاده کنید. خوشبختانه iOS می تواند تا پنج اثر انگشت را پشتیبانی کند. برای انجام این کار ، روی تنظیمات > Touch ID & Passcode ضربه زده و سپس رمز عبور عددی خود را وارد کنید. حالا روی Add a Fingerprint ضربه بزنید و دستورات را دنبال کنید.

8- متن را راحت تر بخوانید

با انجام چند تنظیمات ساده در آیفون خود می توانید اندازه فونت را برای سهولت در خواندن یا نوشتن تنظیم کنید. تنظیمات را باز کرده و به صفحه نمایش و روشنایی و سپس اندازه متن بروید ، در اینجا می توانید با تغییر دادن وضعیت نوار فونت ، سایز فونت خود را تغییر دهید.

همچنین در این قسمت می توانید گزینه Bold text را روشن کنید تا متن شما به صورت برجسته نشان داده شود.

9- فعال کردن حالت مزاحم نشوید در آیفون

وقتی گزینه مزاحم نشوید روشن است ، همه هشدارها چه در حالت زمان بندی شده و چه در حالت عادی در آیفون شما خاموش می شود. این گزینه در هنگام شب موقع خواب بسیار کاربردی است و دیگر صدای اعلان ها برای شما پخش نمی شود. شما می توانید این حالت را زمان بندی کنید. یعنی به عنوان مثال فقط در ساعات 2 تا 7 بامداد ، این حالت فعال باشد.

10- نمایش عدد نشان دهنده میزان باتری در آیفون

به طور پیش فرض آیفون شما فقط یک علامت کوچک از باتری را به شما نشان می دهد. اگر که می خواهید بدانید که چقدر از میزان باتری شما باقی مانده است با مراجعه به تنظیمات این گزینه را فعال کنید:

• تنظیمات را باز کنید.
• به قسمت باتری(Battery) بروید.
• سپس درصد باتری(Battery Percentage) را روشن کنید

اکنون در کنار نماد باتری خود یک عدد که نشان دهنده میزان باتری باقی مانده است را مشاهده خواهید کرد.

تست نفوذ وای فای در ویندوز

آموزش تست نفوذ وای فای در ویندوز

امروز در مورد بحث بسیار جذابی با عنوان هک وای فای در ویندوز در خدمت شما خواهیم بود. خب مسلما باید حدس زده باشید که چه نوع شبکه های وایرلسی در سیستم عامل ویندوز قابل نفوذ هستند. بله درسته، وایرلس هایی که از قابلیت wps استفاده می کنند. 

WPS چیست؟

Wps یک مکانیزمی است که برای اتصال ساده کلاینت های بیسیم به access point از طریق یک کد ۸ رقمی کاربرد دارد. برخی از دستگاه های بیسیم قابلیت وارد کردن Passphrase را ندارند و فقط با wps کار می کنند. همچنین این قابلیت حدودا بر روی ۷۰ درصد از اکسس پوینت های موجود در بازار به شکل پیشفرض فعال است.از جمله این APها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• TP-Link
• D-Link
• Zyxel
• حتی روترهای Cisco

این مکانیزم به دو شکل اتصال را فراهم می کند:

1. به وسیله یک PINکد که زیر AP نوشته شده و یا داخل دفترچه راهنما Device بیسیم قرار دارد و همچنین داخل نرم افزار AP هم قابل دسترس می باشد.
2. به وسیله یک کلید که معمولا پشت اکسس پویت قرار دارد و با دکمه WPS شناخته می شود. بر روی یک Device بیسیم با زدن این کلید(بسته به نوع AP) حدود ۲ دقیقه زمان است تا کلاینت هم کلید WPS را بر روی Device خود فعال کند و به AP متصل شود.

توصیه ما به شما این است که اگر از Device های بیسیم استفاده می کنید، حتما قابلیت WPS رو غیر فعال کنید. چون حتی اگر یک پسورد ترکیبی بسیار قوی با طول رشته بسیار بالا هم داشته باشید به وسیله آسیب پذیری های موجود در WPS به راحتی هک خواهید شد.

آموزش تست نفوذ مودم هایی که از wps استفاده می کنند

برای هک wps در ویندوز از دو برنامه  dumper و jumpstart اسفاده می کنیم که به صورت مکمل هم کار می کنند.

ابتدا نرم افزار جامپ استارت را بر روی سیستم خود نصب می کنیم. سپس نرم افزار دامپر را اجرا می کنیم که محیط نرم افزار به شکل زیر است:

سپس در نرم افزار دامپر بر روی گزینه wps کلیک می کنیم و تیک گزینه ها رو مثل تصویر زیر قرار میدیم. در قسمت بعدی نیز آدرس پوشه جامپ استارت را که نصب کردیم، انتخاب میکنیم.

پس از انجام مراحل بالا، وای فای مورد نظر خود را طبق تصویر زیر انتخاب می کنیم تا اطلاعات آن نشان داده شود. سپس بر روی گزینه ای که با علامت سبز رنگ مشخص شده کلیک می کنیم.

ادامه کار توسط برنامه انجام می شود و تقریبا در عرض ۳۰ ثانیه به مودم تارگت متصل خواهیم شد.

دانلود برنامه Dumper

• دانلود دامپر 

سایت اسکم چیست و چگونه کار میکند؟

همه چیز درباره سایت اسکم (Scam)

اگرچه اینترنت مزایای متعددی دارد ، اما همه چیز در اینترنت آن طوری نیست که به نظر می رسد. در میان میلیون ها وب سایت مجاز که برای خدمت و سرگرمی به کاربران تلاش می کنند ، وب سایت هایی وجود دارد که برای مجموعه ای از اهداف شوم راه اندازی شده اند. این وب سایت ها از سرقت هویت افراد گرفته تا رمز عبور کارت های بانکی ، در حال تلاش برای دزدیدن این اطلاعات هستند. در این مقاله توصیه ها و نکاتی گفته می شود که به شما در تشخیص سایت اسکم (Scam) یا کلاهبرداری کمک می کند.

سایت اسکم چیست و چگونه کار می کند؟

هدف یک وب سایت Scam (کلاهبرداری) به دست آوردن اطلاعات شخصی یا اطلاعات مالی مانند رمز کارت بانکی شما است. در هر صورت ، آنها یا با ارائه اطلاعات گمراه کننده و یا با وعده دادن جایزه های میلیونی در ازای خدمات مالی عمل می کنند.

آنها به گونه ای کار می کنند که کاربران را فریب دهند و معمولاً از طریق شبکه های اجتماعی ، ایمیل ها ، بعضی از تبلیغات داخل سایت های ناامن ، پیام های متنی و غیره به کاربران نفوذ می کنند. این افراد حتی با بلک سئو کردن سایت های خود ، رتبه آن را افزایش می دهند تا مطمئن شوند که سایت آنها در طول جستجوی گوگل در موقعیت های بالاتر ظاهر می شود که بتوانند با این روش اطمینان کاربران را بدست آورند.

آنها از روش های جذابی برای جلب توجه کاربران استفاده می کنند. در مواردی از بازدیدکنندگان سایت خواسته می شود اقداماتی انجام دهند که اطلاعات شخصی آنها را افشا کنند. این سایت ها بعد از اینکه اطلاعات شخصی را جمع آوری کردند ، از آنها برای مقاصد غیرقانونی مختلف استفاده می کنند ، یا دستگاه ها را با نرم افزارهای مخرب که قصد آسیب رساندن دارند آلوده می کنند.

برخی از این کلاهبرداران ، سایت هایی مشابه به سایت های اصلی با تمام جزئیات می سازند تا کاربران به اشتباه به سایت موردنظر خود بروند و در آن خرید کنند که اطلاعات کارت بانکی آنها افشا شود.

انواع سایت های اسکم

انواع مختلفی از سایت های Scam وجود دارد که روز به روز و با پیشرفت تکنولوژی ، شکل و نوع این سایت ها تغییر می کند. اما درحال حاضر برخی از شناخته شده ترین آنها عبارتند از:

• صفحات فیشینگ
• بد افزارها
• صرافی و کیف پول‌ های جعلی
• ICO های اسکم

در ادامه به توضیح برخی از این سایت ها می پردازیم.

فیشینگ چیست؟

فیشینگ یک جرم سایبری است که در آن شخص یا افرادی از طریق ایمیل ، تلفن یا پیام با یک شخص یا نهاد قانونی تماس برقرار می کنند ، تا افراد را به ارائه اطلاعات حساس مانند اطلاعات شخصی ، بانکی و کارت اعتباری و رمز عبور و غیره ترغیب کنند.

سپس این اطلاعات برای دسترسی به حساب های مهم استفاده می شود و می تواند منجر به سرقت هویت و ضررهای مالی شود.

برای مثال پیامکی از طرف بانک برای شما ارسال می شود که دارای یک لینک جهت پرداخت پولی می باشد. شما با کلیک کردن بر روی آن لینک به صفحه ای دیگر هدایت می شوید که از شما اطلاعات کارت و حساب را می خواهد که با وارد کردن این اطلاعات کارت شما خالی می شود. برای اینکه به دام این نوع کلاهبرداری ها نیفتید ، از کلیک کردن بر روی لینک های ناشناس که برای شما فرستاده می شود خودداری کنید.

بدافزارها

ممکن است که برای شما هم این اتفاق افتاده باشد که در حالی که مشغول تحقیق در اینترنت هستید ، یک آگهی پاپ آپ بر روی صفحه نشان داده می شود که هشدار می دهد رایانه شما به ده ها ویروس آلوده شده است و به شما می گوید که می توانید آنها را با خرید نرم افزار آنتی ویروس که بلافاصله آنها را از بین می برد ، حذف کنید.

این همان اسکم هستند که از ترفند جدید اسکمرها است. اسکمرها با استفاده از این بدافزارها و با فریب دادن شما به خرید نرم افزار آنتی ویروس جعلی ، سعی می کنند به اطلاعات کارت اعتباری شما و اغلب خود کامپیوتر شما دسترسی پیدا کنند.

اگر برنامه ای را روی سیستم خود نصب کنید ، نه تنها اطلاعات کارت اعتباری خود را به یک کلاهبردار واگذار کرده اید ، بلکه یک بدافزار را نیز در سیستم خود نصب کرده اید. کلاهبرداران می توانند از این بدافزار برای دسترسی به فایل های شما ، ارسال ایمیل های جعلی به نام شما ، پیگیری فعالیت های آنلاین شما ، استفاده کنند.

برای جلوگیری از این اتفاق ها ، با به روز نگه داشتن برنامه های سیستم عامل خود ، نصب نرم افزارهای آنتی ویروس معتبر ، می توانید از اطلاعات خود محافظت کنید.

صرافی و کیف پول‌ های جعلی

صرافی های اسکم در اینترنت وجود دارد که به شما وعده می دهند با گذاشتن پولی یا افزایش آن در صرافی ، مقداری رمزارز به شما به عنوان پاداش داده می شود که بعضی از این صرافی ها در قبال افزایش موجودی کارمزد بالایی می گیرند و یا حتی اطلاعات حساب شما را به دست می آورند که در هر صورت موجب زیان شما می شود.

همچنین کیف پول های جعلی Scam که با فرستادن لینکی به شما ، درخواست ساخت کیف پول را دارند و یا از شما می خواهند برنامه ای را جهت ساخت کیف پول نصب کنید و با وارد کردن اطلاعات درخواستی ، آن ها اقدام به خالی کردن حساب کیف پول شما می کنند. برای جلوگیری از این اتفاق ، از صرافی های معتبر و شناخته شده استفاده کنید. اطلاعات کیف پول خود را در اختیار هیچ کسی قرار ندهید و هیچ گاه از طریق لینک های ناشناس اقدام به ساخت کیف پول نکنید.

ICO های اسکم

با استفاده از فناوری بلاک چین ، ICO به عرضه اولیه سکه پیش از راه اندازی پروژه گفته می شود. ICO ها واسطه ای برای بدست آوردن سرمایه برای پروژه های تجاری است. اسکمرها از همین طریق اقدام به فروش توکن هایی می کنند که هرگز راه اندازی نمی شوند و هدف آن ها از بین بردن سرمایه مردم است. برای در امان ماندن از این گونه اسکم‌ ها همیشه ICOها را از صرافی‌های معتبر و شناخته شده تهیه کنید.

چگونه سایت های اسکم را شناسایی کنیم؟

تحقیق و بررسی

یک راه خیلی ساده این است که درباره آن سایت یا شرکت که Scam هستند ، تحقیق کنید. اسم برند یا سایت را در گوگل وارد کنید بررسی کنید که نظرات کاربران آن سایت چقدر قدیمی هستند و اینکه آیا آن سایت یا شرکت به سوالات کاربران جواب داده است یا خیر. به میزان فعالیت و قدمت سایت توجه کنید.

آدرس سایت

بعضی از سایت های Scam ، از آدرس http بجای https استفاده می کنند. قبل از وارد شدن به سایت های اسکم حتما آدرس Url سایت را بررسی کنید ، اگر http بود و مرورگر شما هشداری مبنی بر امن نبودن سایت داد ، از آن خارج شوید چراکه این سایت ها دارای گواهینامه امنیتی(SSL) نبوده و در قبال نگه داری اطلاعات امن نیستند و به احتمال زیاد همان سایت های اسکم هستند.

صفحه تماس با ما

معمولا سایت های معتبر و شناخته شده دارای صفحات تماس با ما و درباره ما هستند که در آن اطلاعاتی مانند شماره تلفن ، ایمیل و شبکه های اجتماعی وجود دارد که سایت های اسکم این صفحات ها را ندارند و هیچ شماره یا اطلاعاتی از خود در سایت نمی گذارند که شما به سادگی با بررسی این مورد هم میتوانید اسکم بودن سایت را تشخیص دهید.

اسم دامنه سایت

اسکمرها نام سایت و دامنه خود را طوری انتخاب می کنند که مانند سایت های اصلی جلوه دهند. برای مثال شما برای خرید اینترنتی باید وارد آدرس   shaparak.ir شوید ، بعضی از اسکمرها آدرس سایت خود را به این شکل (مثال shaparaak.ir) تغییر میدهند. همانطور که می بینید دو تا a در آدرس دیده می شود که شما را به سایت اسکم هدایت می کنند و اطلاعات شما را سرقت می کنند. بنابراین حتما در این مواقع آدرس سایت را چندبار چک کنید.

غلط های نگارشی و املا ضعیف

سایت های اسکم معمولا دارای نگارش و املا ضعیف در محتوای خود هستند که این مورد می تواند در شناخت سایت های کلاهبرداری به شما کمک کند. هنگام بررسی سایت به تمام ویژگی های ظاهری غیرمعمول توجه کنید.