انجام تست سلامت باتری لپ تاپ در ویندوز 10 و 11

ویندوز از زمانی که روی لپ تاپ نصب می شود وضعیت باتری را زیر نظر گرفته و بررسی می کند. برای مشاهده گزارش وضعیت باتری می توانید به سادگی از دو دستور کامند لاین‌ (CMD) استفاده کنید. این گزارش نشان می دهد که تاکنون چند بار از چرخه شارژ باتری استفاده کرده اید و وضعیت استفاده از باتری در سه روز گذشته چگونه بوده است.

در بخشی از این گزارش ویندوز تخمین می زدند وضعیت شارژدهی باتری چگونه باید باشد و سپس این اطلاعات را در عمل مقایسه می کند.

اگر به عملکرد باتری لپ تاپ خود مشکوک شده اید یا حس می کنید شارژ دهی آن نسبت به قبل تغییر کرده است، با ما همراه باشید تا سلامت باتری خود را بسنجید.

انجام تست سلامت باتری

• برای انجام این کار ابتدا باید Command prompt را باز کنید. برای انجام این کار عبارت CMD را در منوی استارت جستجو کرده و سپس بر روی Command prompt کلیک کنید.
• این گزارش به صورت فایل HTML نمایش داده خواهد شد. بنابراین باید اطمینان حاصل کنید که می توانید آن را پیدا کنید. برای این کار عبارت زیر را تایپ کنید:‌

cd %HOMEPATH%/Desktop

دستور بالا دایرکتوری فعلی شما را به صفحه دسکتاپ هدایت می کند. (یعنی زمانی که گزارش آماده شود در صفحه دسکتاپ قابل نمایش خواهد بود)

• برای ایجاد گزارش در کامند لاین دستور زیر را تایپ کنید:‌

powercfg /batteryreport

دستور بالا ابزار powercfg را اجرا می کند و آن را به تهیه گزارش از وضعیت باتری ملزم می کند. اکنون می توانید این گزارش را روی دسکتاپ در قالب یک فایل HTML ببینید. روی فایل ایجاد شده دو بار کلیک کنید تا در مرورگر سیستم باز شود و تمامی اطلاعات مربوط به باتری را مشاهده کنید.

نمودار بالا به شما می گوید که باتری در گذر زمان با چه سرعتی خالی می شود.

همچنین در نمودار بالا می توانید بفهمید که چگونه از باتری استفاده می کنید.

آمار نمودار بالا هم نشان می دهد که وقت تعویض باتری رسیده است یا خیر. در واقع جدول بالا تخمین ویندوز از وضعیت باتری و وضعیت فعلی و واقعی باتری را نشان می دهد.

باید به این نکته توجه کنید که اگر قصد خرید یک لپ تاپ دست دوم را دارید و می خواهید این تست را روی آن انجام دهید. بهتر است قبل از تعویض ویندوز دست به کار شوید چون چرخه ی باتری لپ تاپ صرفا ویندوز فعلی را شامل می شود و پس از حذف ویندوز اطلاعات مربوط به آن نیز پاک می شوند.

انجام تست در اپل

مشابه همین تست انجام شده در ویندوز در مک هم وجود دارد اما نسبت به این تست اطلاعات کمتری را مشخص می کند. (اطلاعات قدیمی زیادی نمایش داده نمی شوند)‌

برای انجام تست وضعیت باتری در اپل وارد منوی بالا در سمت چپ شوید. بر روی گزینه About This Mac کلیک کنید. در مرحله بعد روی System Report کلیک کرده و در بخش Hardware وارد Power شوید. در صفحه باز شده تعداد چرخه استفاده شده و سلامت تخمینی و تمامی تنظیمات فعلی باتری را می توانید ببینید.

همجنین می توانید برای مشاهده نمودار استفاده از باتری در ۲۴ ساعت یا ۱۰ روز اخیر،‌ ابتدا وارد System Preferences و سپس وارد Battery شوید.

اپل نمودارهای کمتری درون مک OS گنجانده است. اما می توانید با رفتن به مسیر System Preferences > Battery برخی از نمودارها را مشاهده کنید.

نحوه نصب ویندوز 11 در حالت Legacy BIOS بدون Secure Boot یا TPM 2.0

نصب ویندوز 11 در کامپیوتر و لپ تاپ های قدیمی

نصب ویندوز 11 در حالت Legacy BIOS بدون Secure Boot یا TPM 2.0

از جمله مشکلاتی که در نصب ویندوز 11 وجود دارد عدم سازگاری کامپیوتر شما با منابع مورد نیاز این سیستم عامل است. به عنوان مثال شما به Secure Boot همراه با TPM 2.0 روی کامپیوتر خود نیاز دارید که اگر در حالت  UEFI هستید ، فعال کردن هر دو گزینه بسیار ساده است، اما اگر در حالت Legacy قرار دارید شرایط متفاوت است. در این مطلب نحوه نصب ویندوز 11 را بر روی Legacy BIOS و بدون Secure Boot یا TPM را بررسی می کنیم.

از آنجا که تغییر حالت بوت از Legacy به UEFI می تواند هارد دیسک را کاملاً پاک کند ، بنابراین ممکن است این کار برای شما خوشایند نباشد. حتی تغییر به UEFI تضمین کننده نصب ویندوز 11 نیست ، زیرا بسیاری از رایانه های قدیمی گزینه فعال کردن TPM 2.0 را در BIOS ندارند.

پیش نیازها

• فایل ISO ویندوز 11
• فلش USB بوتیبل ویندوز 10
• کامپیوتر دارای ویندوز 10 (ترجیحی)
• فلش USB هشت گیگابایتی

نصب ویندوز 11 در حالت Legacy بدون Secure Boot یا TPM 2.0

نصب ویندوز 11 بر روی Legacy واقعاً بی دردسر است به شرطی که تمام پیش نیازهای ذکر شده در بالا را داشته باشید.

راه حل چیست؟ در واقع شما باید یک فلش USB قابل بوت ویندوز 10 ایجاد کنید. سپس فایل install.wim را که در پوشه sources فایل ISO ویندوز 11 قرار دارد را با فایل install.wim که در فلش USB بوتیبل شده قرار دارد، جایگزین کنید.

در ابتدا با راست کلیک بر روی فایل ISO ویندوز 11، روی گزینه Mount بزنید.

سپس به پوشه sources بروید.

سپس فایل install.wim را در پوشه sources پیدا کنید و فایل را با استفاده از میانبر Ctrl + C کپی کنید. همچنین می توانید روی فایل راست کلیک کرده و از منو گزینه Copy را انتخاب کنید.

اکنون فلش USB بوتیبل شده ویندوز 10 را به کامپیوتر خود متصل کرده و آن را باز کنید. سپس به پوشه sources رفته و سرانجام فایل install.wim را که از فایل ISO ویندوز 11 کپی کرده اید را در پوشه sources فلش بوتیبل شده ویندوز 10 پیست کنید.

از آنجا که این فایل در پوشه sources فلش نیز وجود دارد ، شما کادر جایگزینی یا رد کردن پرونده ها را دریافت خواهید کرد. گزینه Replace the file in the destination را انتخاب کنید.

پس از کپی شدن فایل در فلش USB ، کامپیوتر خود را ریستارت کنید و سیستم خود را با فلش بوت کنید.

نگران راه اندازی سیستم با ویندوز 10 نباشید. نصب کننده ای که در حال اجرای آن هستید ویندوز 11 است زیرا ما فایل install.wim را از فایل ISO ویندوز 11 در درایو فلش ویندوز 10 کپی کردیم.

هنگامی که درایو USB شما بوت شد ، گزینه انتخاب و نصب نسخه Windows 11 را مشاهده خواهید کرد. همچنین بدون فعال کردن Secure Boot یا UEFI در BIOS ، بررسی های امنیتی را پشت سر می گذارد.

اشتباهات رایج

از آنجا که افراد زیادی در تلاشند تا ویندوز 11 را در حالت Legacy نصب کنند ، راه حل های زیادی در اینترنت وجود دارد که روش ها و راه حل های غلط و اشتباهی را پیشنهاد می دهند. بنابراین ما لیستی از موارد اشتباه را که برای نصب ویندوز 11 که در حالت Legacy  کار نمی کنند ، جمع آوری کرده ایم.

1. کپی کردن پوشه sources از فایل ISO ویندوز 10 و پیست کردن آن در فایل ISO ویندوز 11
2. کپی کردن فایل appraiserres.dll از پوشه sources فایل ISO ویندوز 10 و قرار دادن آن در پوشه sources فایل ISO ویندوز 11

این روش ها ممکن است برای برخی از کاربران کار کند اما در هنگام بوت برای نصب ویندوز 11 ، گزینه ارتقا سیستم را به شما نمی دهد که این منجر به پاک کردن اطلاعات موجود در درایو ویندوز می شود.

چگونه یک ربات تریدر بسازیم؟

چگونه یک ربات تریدر بسازیم؟

در این مطلب مرحله به مرحله ساخت ربات تریدر را بررسی می کنیم. معمولا ربات های تریدر جزو پروژه هایی هستند که به نظر من هر برنامه نویسی باید حداقل نحوه ساخت آنها را بداند. در اینجا به جای ماهی دادن به شما ماهیگیری را آموزش خواهیم داد. یعنی تمام مفاهیم و مباحثی که برای ساخت چنین رباتی نیاز است را برای شما آورده ایم. (به جای اینکه صرفا کدهای ربات را بیاوریم!)‌

از این گذشته شما خودتان باید بتوانید پروژه را به صورت کامل کد بزنید. در این مقاله تمام مواردی که برای ساخت یک ربات تریدر نیاز است بدانید را خواهید دید. (از مبادله تا استراتژی یک تجارت ساده)‌

۱. یک زبان برنامه نویسی انتخاب کنید

اولین قدم در ساخت این پروژه این است که یک زبان برنامه نویسی انتخاب کنید. این موضوع کاملا بستگی به شما دارد و می توانید با هر زبانی که راحت هستید شروع کنید. البته پیشنهاد من این است که از زبان پایتون استفاده کنید چون اگر بخواهید از ML در ربات خود استفاده کنید کار راحتی خواهید داشت.

۲. حوزه کار ربات را تعیین کنید

این مرحله معمولا در آموزش های مربوط به ساخت ربات نادیده گرفته می شود. برای کار با ربات باید به صرافی یا بازار دسترسی داشته باشید تا بتوانید دارایی ها را معامله کنید. در واقع این موضوع به اندازه دانستن نحوه برنامه نویسی مهم است. بنابراین، برای این مرحله باید تصمیم بگیرد که می خواهید چه دارایی هایی را معامله کنید (به عنوان مثال سهام،‌ ارزها، رمزارزها و…)

در این مرحله من به شدت رمزارزها را پیشنهاد می کنم. دلیل این حرف این نیست که من طرفدار رمزارزها باشم بلکه به این دلیل است بازار رمزارز ها هر ۲۴ ساعت روز و هر ۷ روز هفته فعال است و ربات می تواند کار کند.

بیشتر دارایی ها در برخی ساعات خاص روز یا حتی برخی روز های خاص هفته امکان معامله و ترید کردن را دارند. به عنوان مثال معمولا بازارهای سهام بین ساعات ۹ تا ۴ باز هستند و در آخر هفته ها نیز فعالیت نمی کنند. یا اینکه بازار فارکس هر ۲۴ ساعت روز فعال است اما در آخر هفته ها امکان فعالیت ندارد.

به این دلایل شما اگر یکی از رمزارزها را انتخاب کنید ربات شما می تواند به صورت همیشگی در حال معامله باشد. اما این موضوع مشکلاتی نیز دارد به عنوان مثال بازار رمزارزها بسیار بی ثبات است،‌ این بدان معنی است که امکان ضرر کردن زیاد نیز وجود دارد اما در این بازار شما می توانید استراتژی های خوبی برای معامله کردن یاد بگیرید.

طبق گقته های بالا اگر تصمیم دارید ربات خود را در زمینه رمزارزها بسازید در این لیست می توانید رمزارزهای مهم با حجم معاملاتی بالا را ببینید.

۳. یک سرور انتخاب کنید

اگر صرافی را یک میدان جنگ در نظر بگیریم شما به یک مکان برای حمل نیروهای خود نیاز دارید. (سعی کنید با این تشبیه احمقانه کنار بیایید!)‌ آنچه که در مورد آن صحبت می کنم یک سرور است. شما برای ارسال درخواست به API صرافی به یک سرور نیاز دارید.

البته در مرحله ساخت و آزمایش ربات بدیهی است که می توانید از کامپیوتر خود به عنوان سرور استفاده کنید (یا هاست رایگان تهیه کنید) اما در مرحله کار ربات که نیاز به کار کردن ۲۴ ساعته ربات است کامپیوتر شما انتخاب مناسبی نیست.
از این رو من دو پیشنهاد دارم:

• از Raspberry Pi به عنوان سرور استفاده کنید.
• از Cloud استفاده کنید.

من فکر می کنم اجرای ربات با استفاده از Pi ایده جالبی است. بهتر است آن را امتحان کنید. با این حال بیشتر افراد به یک سرویس میزبانی ابری مانند AWS،‌ Azure یا Digital Ocean متوسل می شوند. اکثر میزبانان خدمات ابری، یک سطح از خدمات خود را به صورت رایگان عرضه می کنند. بنابراین حتی ممکن است بتوانید ربات خود را به صورت رایگان میزبانی کنید.

در مورد سرورها من نمی توانم بیشتر از این راهنمایی کنم چون این کاملا به شما بستگی دارد و برای پروژه کوچکی مثل این نباید زیاد تفاوتی ایجاد کند.

۴. ربات را بسازید

اکنون در حال رسیدن به قسمت جالب این پروژه هستیم. قبل از ورود به این مرحله باید مراحل زیر را گذرانده باشید:

• در صرافی تایید هویت شده باشید.
• برای انجام معاملات یک کلید API بگیرید و آن را فعال کنید.
• تصمیم بگیرید چگونه می خواهید ربات خود را میزبانی کنید.

خب! بریم سراغ اصل مطلب:

یک ربات ساده

هدف من در اینجا این است که با روشی بسیار ساده و قابل فهم شما را از صفر به ربات برسانم. به همین ترتیب به شما یاد خواهم داد که چگونه یک ربات تجاری ساده بسازید و سپس می توانید با توجه به نیازهای خود آن را بهبود ببخشید و توسعه دهید.

این رباتی که می خواهیم بسازیم چند محدودیت دارد، اول اینکه فقط در یکی از حالات خرید یا فروش قرار دارد. این ربات خرید و فروش را به صورت متوالی انجام نمی دهد یعنی اگر آخرین عملیات آن خرید بوده سعی کنید بعدی را در حالت فروش قرار دهید.

این ربات از آستانه های ثابت خرید و فروش استفاده خواهد کرد. یک ربات باهوش تر ممکن است بتواند آستانه ها را بر اساس شاخص های مختلف خرد کند. اما در ربات ما باید استراتژی و آستانه ها را به صورت دستی تنظیم کرد. این ربات فقط یک جفت BTC/USD را معامله می کند.

باید توجه کنید که محدودیت های گفته شده با مزایایی همراه است. ساده نگه داشتن ربات باعث ایجاد و نگهداری ساده ربات می شود و همچنین به ما این امکان را می دهد به سرعت یک نمونه اولیه و ساده از آن بسازیم.

جریان تصمیم گیری ربات

در اینجا یک نمودار ساده داریم که نمای کلی و نحوه کارکرد ربات را به ما نشان می دهد:

نمودار کارکرد ربات تریدر

اینجا می توانیم تعیین کنیم که معماری و طرز عملکرد ربات ما چگونه خواهد بود. اول از همه یه یک متغیر bool برای نمایش وضعیت فعلی ربات استفاده می کنیم. (برای تعیین وضعیت خرید یا فروش ربات) سپس باید آستانه خرید یا فروش را تعیین کنیم. (‌یعنی تعیین درصد افزایش یا کاهش از زمان آخرین فعالیت ربات)

به عنوان مثال فرض کنید یک دارایی را با قیمت ۱۰۰ دلار خریداری کرده ایم و اکنون قیمت آن ۱۰۲ دلار است. اگر در ربات آستانه فروش را روی ۱ درصد تنظیم کرده باشیم چون در اینجا ۲ درصد افزایش قیمت داشته ایم ربات دارایی را می فروشد. (چون این سود ۲ درصدی بالاتر از آستانه تعیین شده است)

آستانه های خرید(اگر ربات در حالت فروش باشد)

• DIP_THRESHOLD: اگر قیمت دارایی بیش از آستانه تعیین شده کاهش یابد آن را خریداری می کند. در واقع این ایده همان استراتژی «خرید در ارزانترین قیمت و فروش در گرانترین قیمت»‌ است. در واقع شما در جایی که دارایی ارزش آن کم می شود آن را خریداری می کنید و توقع دارید پس از افزایش قیمت آن را بفروشید و سود کنید.
• UPWARD_TREND_THRESHOLD: اگر قیمت دارایی بیش از حد مجاز افزایش یابد آن را خریداری می کند. این هم مانند حالت قبل است. در واقع هدف آن این است که مشخص کند چه زمانی قیمت ها بالا می روند چون نمی خواهیم هیج فرصتی برای خرید را از دست بدهیم.

تصویر زیر می تواند در فهم این موضوع کمک بیشتری کند:

آستانه های خرید

آستانه های فروش(اگر ربات در حالت خرید باشد)

• PROFIT_THRESHOLD: اگر از آن زمانی که دارایی را خریداری کرده ایم بیش از حد مجاز افزایش قیمت داشته باشد آن را می فروشد. با فروش در قیمتی بالاتر از آنچه که خریده ایم سود خود را چندین برابر می کنیم.
• STOP_LOSS_THRESHOLD:‌ در حالت ایده آل وقتی ربات سود می برد فروش را انجام می دهد. با این حال شاید قیمت ها در حال افت شدید باشند و می خواهیم قبل از آنکه خیلی دیر شود از بازار خارج شویم و سپس با قیمت پایین تری بخریم. پس از این آستانه برای فروش با ضرر استفاده می شود،‌ تا از ضررهای بزرگتری جلوگیری کند.

به تصویر زیر دقت کنید:‌

آستانه های فروش

در اینجا ما در نقطه مشخص شده خرید را انجام داده ایم. سپس آستانه بالایی خود را قبل از آستانه پایینی خود مشخص کردیم. یعنی دارایی خود را برای سود فروختیم. اینگونه ربات های تریدر کسب درامد خوبی دارند.

اکنون یک ایده کلی برای راه اندازی ربات داریم. وقت آن رسیده که شبه کد های ربات را ببینید.

توابع کمکی API

اولین چیزی که ربات ما نیاز دارد دریافت اطلاعات و داده ها از API صرافی است. تصویر زیر را ببینید:

توابع کمکی API

موارد بالا باید برای شما واضح باشند. باید به این موضوع هم دقت کنید که هنگام انجام عملیات خرید یا فروش چه دارایی هایی را معامله می کنید. به عنوان مثال اگر می خواهید در زمینه دلار یا طلا کار کنید. می توانید مقداری طلا بخرید و دلار بفروشید. یعنی گرفتن درست اطلاعات از API بسیار مهم است.

حلقه تکرار ربات تریدر

اکنون که توابع کمکی را داریم می توانیم شروع کنیم و ربات خود را بسازیم. اولین چیزی که نیاز داریم یک حلقه بی نهایت با مقدار کمی زمان خواب است. بیایید تعیین کنیم که ربات در هر ۳۰ ثانیه یک عمل انجام دهد. شبه کد این عمل را می توانید در تصویر زیر ببینید.

سپس باید متغیرها و توابعی که در مورد آنها صحبت کردیم و همچنین جریان تصمیم گیری ربات را تعیین کنیم. در واقع کد ما چیزی مشابه تصویر زیر است:

شبه کد ربات

به صورت ساده می توانیم بگوییم در هر بار تکرار ربات ما وضعیت خرید یا فروش خود را بررسی می کند. سپس عملیات خود را بر اساس آستانه های تعیین شده انجام می دهد و در آخر وضعیت خود و آخرین قیمت یک عملیات را بروزرسانی می کند.
در آخر همه این موارد دوباره و دوباره تکرار می شوند.

۵. توسعه ربات تریدر

معماری کلی ربات آماده است. اما ممکن است موارد ضروری دیگر را بخواهید به آن اضافه کنید و ربات را توسعه دهید.

لاگ ها

وقتی برای اولین بار این چنین رباتی را ساختم چیزی که خیلی برای من مهم بود ثبت و ذخیره اطلاعات مربوط به ربات بود. (چه در ترمینال چه در یک پرونده جداگانه) برای مثال نمونه زیر را ببینید:

[BALANCE] USD Balance = 22.15$
[BUY] Bought 0.002 BTC for 22.15 USD
[PRICE] Last Operation Price updated to 11,171.40 (BTC/USD)
[ERROR] Could not perform SELL operation - Insufficient balance

ربات هر گزارشی را که ذخیره می کند باید دارای یک تاریخ و زمان ثبت باشد. به عنوان مثال اگر پس از یک روز به سرور ربات برگشتید و خطایی را دیدید بتوانید زمان دقیق رخ دادن خطا را هم پیدا کنید و همچنین بتوانید تمام کارهایی که ربات در نبود شما انجام داده است را ببینید. در واقع به تابعی مانند شکل زیر نیاز داریم

تابع لاگ ربات تریدر

پایگاه داده

این ربات تا زمانی که در حال اجراست به پایگاه داده نیازی ندارد. در واقع اطلاعات کمی را پردازش می کند و می تواند آنها را در حافظه ذخیره کند.
با این حال وقتی که ربات از کار می افتد چه اتفاقی رخ می دهد؟ چگونه می توانید بدون تنظیم دستی مقدار lastOpPrice را پیدا کنید.

برای جلوگیری از کار دستی بهتر است یک پایگاه داده سبک برای ذخیره موارد مختلف lastOpPrice تشکیل دهید. بدین ترتیب پس از راه اندازی ربات به جای استقاده از مقادیر پیش فرض،‌ در واقع مقادیر ذخیره شده خود را بررسی می کند و از همان جا کار خود را ادامه می دهد. حتی می توانید این پایگاه داده را با کمک پرونده های txt یا json پیاده سازی کنید زیرا به ذخیره بیش از چندین مقدار محدود را نیاز نیست.

داشبورد

اگر می خواهید کار کردن با ربات را ساده تر کنید. همجنین بدون ورود به کد ها و دستکاری آن ها آستانه ها و مقادیرشان را تغییر دهید باید برای ربات خود یک رابط کاربری یا یک داشبورد بسازید. این امر مستلزم اتصال ربات به یک وب سرور مخصوص به خود است که به شما این امکان را می دهد که به راحتی ربات را مدیریت کنید.
حتی بسیاری از الگوهای داشبورد رایگان در دسترس است و نیازی نیست شما خودتان آن را بسازید. برای مثال می توانید برای شروع از Bootstrap و Creative Tim استفاده کنید.

استراتژی تست داده های گذشته

در بسیاری از موارد دسترسی به داده های گذشته کار ساده ای خواهد بود. اگر می خواهید استراتژی خود را قبل از عملیاتی کردن امتحان کنید بهتر است با داده های گذشته (پول جعلی) شروع کنید.

ریست فکتوری گوشی های اندروید و آیفون | چگونه گوشی را به تنظیمات کارخانه ببریم؟

ریست فکتوری گوشی های اندروید و آیفون

برای خیلی از ما پیش آمده است که بخواهیم گوشی هوشمند خود را بفروشیم و آن را به تنظیمات کارخانه برگردانیم تا اطلاعات آن پاک شود. همینطور خیلی ها برای بهتر شدن روند عملکرد گوشی های خود و پاک کردن اطلاعات اضافه، جهت بیشتر شدن فضای حافظه داخلی و یا فراموشی رمز عبور، گوشی خود را ریست فکتوری می کنند. در این مطلب به صورت کامل نحوه ریست فکتوری گوشی های اندروید و آیفون را به شما آموزش می دهیم.

چرا باید گوشی خود را به حالت کارخانه برگردانیم؟

دلایل مختلفی برای بازگرداندن گوشی به تنظیمات کارخانه وجود دارد ، از جمله:

• فروختن گوشی یا دادن گوشی به اعضای خانواده یا یک دوست
• برای عیب یابی مشکلات در عملکرد گوشی، مانند فریز و هنگ کردن دستگاه یا رمز عبور فراموش شده و غیره

آیا با بازگشت به حالت کارخانه همه چیز پاک می شود؟

با انجام دادن تنظیمات حالت کارخانه در گوشی خود، تقریباً تمام اطلاعات تلفن شما از جمله برنامه ها، اسناد، تصاویر و ویدیوها پاک می شوند. به همین دلیل نیاز است که قبل از انجام این کار خود را آماده کنید و از اطلاعات گوشی خود نسخه بکاپ تهیه کنید. 

نحوه ریست فکتوری گوشی های اندروید

ریست کردن گوشی های اندرویدی تقریبا بسته به مدل گوشی، نیم ساعت طول می کشد تا تمامی اطلاعات پاک و تنظیمات به حالت اولیه بازگردد. در ابتدا مطمئن شوید که دستگاه شما حداقل 50 درصد شارژ باتری داشته باشد.

• وارد Setting (تنظیمات) شوید.
• روی گزینه System لمس کنید.
• با زدن Advanced، منو را گسترش دهید.
• وارد قسمت Reset option شوید.
• گزینه Erase all data (بازنشانی به کارخانه) را انتخاب کنید.
• در صورت نیاز پین خود را وارد کنید.
• سپس بر روی گزینه Factory data reset کلیک کنید.
• گزینه Reset یا Delete all را لمس کنید و بگذارید که گوشی کار خود را انجام دهد.

با توجه به اینکه این تنظیمات در نسخه ها و گوشی های مختلف اندروید متفاوت است، شما می توانید با مراجعه به قسمت Setting گوشی اندرویدی، در قسمت نوار جستجو کلمه “Reset” یا “Reset Factory” را سرچ کنید تا به نتیجه مورد نظر خود برسید.

در گوشی های سامسونگ:

• وارد Setting شوید و به دنبال گزینه General management بگردید.
• در این قسمت گزینه Reset را انتخاب کنید.
• همانطور که مشاهده می کنید گزینه ای به نام Factory data reset وجود دارد آن را انتخاب کنید.
• بعد از انتخاب آن، Reset را لمس کنید تا پروسه ریست فکتوری شدن گوشی اندرویدی شما آغاز شود. تکمیل شدن این مرحله زمان خواهد برد پس صبور باشید.

ریست کردن گوشی اندرویدی از طریق ریکاوری مود

خب ممکن است برای بعضی ها ریست کردن از طریق تنظیمات مقدور نباشد که در این صورت باید این مراحل را جهت ریست فکتوری گوشی خود دنبال کنید.

• ابتدا گوشی هوشمند خود را خاموش کنید.
• دکمه ولوم پایین (کم کردن صدا) و پاور (روشن/خاموش) گوشی را به صورت همزمان فشار دهید و تا زمانی که صفحه ای برای شما نشان داده شود، نگه دارید. این دکمه ها بر اساس مدل دستگاه شما متفاوت است برای مثال در بعضی از سری گوشی های سامسونگ شما باید دکمه خانه، کم کردن صدا و پاور را فشار دهید که با یک جستجو ساده در گوگل می توانید این دکمه های مختص گوشی خود را به راحتی پیدا کنید.
• با این کار شما وارد صفحه ریکاوری گوشی خود می شوید که میتوانید با دکمه های کم و زیاد کردن صدا، بین گزینه های موجود جابجا شوید و با دکمه پاور انتخاب کنید.
• در این منو به دنبال گزینه “Factory Reset” یا “wipe date” بگردید و آن را انتخاب کنید.
• در این مرحله از شما سوال میکند که آیا از ریست فکتوری گوشی خود اطمینان دارید؟ که با انتخاب گزینه Yes پروسه ریست شدن گوشی شما آغاز می شود.
• گوشی شما راه اندازی مجدد می شود و یک ربات اندرویدی را نشان می دهد، این مرحله کمی طول خواهد کشید.

در ادامه نحوه ریست فکتوری گوشی های آیفون را به شما آموزش می دهیم.

نکته مهم در ریست فکتوری گوشی های آیفون

همانطور که گفته شد قبل از ریست کردن گوشی خود باید از آن بک اپ تهیه کنید. در گوشی های آیفون (یا آیپدهای اپل) می توانید به دو روش از اطلاعات خود بک اپ بگیرید. در روش اول شما می توانید با آپلود کردن اطلاعات خود در سرویس ابری iCloud بک اپ تهیه کنید و در روش دوم می توانید از iTunes استفاده کنید.

چگونه گوشی آیفون خود را ریست فکتوری کنیم؟

چند روش مختلف برای ریست کردن آیفون شما وجود دارد، اما ساده ترین راه از طریق تنظیمات است.

• تنظیمات را باز کنید و در بخش General به قسمت Reset بروید.
• روی Erase All Content and Settings بزنید. برای تأیید ممکن است که از شما رمز عبور یا Apple ID و گذرواژه را بخواهد.
• گزینه Erase iPhone را لمس کنید با این کار گوشی وارد پروسه ریست فکتوری می شود.

صفحه گوشی آیفون شما خاموش خواهد شد و باید چند دقیقه منتظر بمانید تا عملیات ریست انجام شود. بعد از اتمام عملیات ریست فکتوری، گوشی به صورت خودکار روشن خواهد شد و مراحل راه اندازی آیفون را برای شما نشان می دهد که می توانید با مراجعه به قسمت راهنمای راه اندازی آیفون خود، این مرحله را انجام دهید.

در یکی از بخش های راه اندازی آیفون از شما نحوه راه اندازی خواسته می شود که می‌توانید گزینه‌ Set Up as a New iPhone را انتخاب و گوشی را به عنوان یک آیفون جدید راه اندازی کنید.

همچنین شما می توانید با مراجعه به قسمت Restore from iCloud Backup یا Restore from iTunes Backup بک آپ یا فایل پشتیبانی که از طریق این سرویس ها تهیه کرده بودید را برگردانید.

اگر قبل از اینکه آیفون شما قفل شود از گوشی خود بک اپ تهیه کرده اید، پس از حذف رمز عبور باید بتوانید اطلاعات خود را بازیابی کنید. اگر از گوشی خود نسخه پشتیبان یا بک آپ تهیه نکرده باشید، اطلاعات شما به صورت کامل پاک خواهد شد.

نحوه ریست فکتوری آیفون از طریق برنامه آیتونز (iTunes)

رمز عبور آیفون خود را فراموش کرده اید؟ یا اگر که ریست کردن آیفون شما از طریق تنظیمات برای شما مقدور نمی باشد، شما می توانید با نصب و اجرای برنامه آیتونز در کامپیوتر، آیفون خود را ریست فکتوری کنید.

• با استفاده از کابل رابط آیفون خود را به کامپیوتر متصل کنید.
• آیتونز را اجرا کنید و بر روی گزینه Restore iPhone کلیک کنید.
• در پنجره نمایش داده شده بر روی Agree کلیک کنید.

منتظر بمانید تا پروسه ریست فکتوری شدن آیفون شما انجام شود این عملیات ممکن چند دقیقه طول بکشد. بعد از اتمام پروسه ریست فکتوری با مراحل راه اندازی که در بالاتر گفته شد، روبه رو می شوید که می توانید با توجه به راهنما راه اندازی آیفون خود این مراحل را پشت سر بگذارید.

نحوه دانلود و نصب ویندوز 11

معرفی کامل ویندوز 11 و ویژگی های آن

همانطور که شما هم در جریان هستید ، در روز گذشته (15 ژوئن) خبرهایی از ساخت ویندوز 11 منتشر شد و رسانه های اجتماعی مملو از عکس هایی از چگونگی رابط کاربری آن شدند. در این مطلب ، نحوه دانلود و نصب ویندوز 11 را بررسی کرده و ویژگی های جدید آن را نسبت به نسخه های قبلی معرفی خواهیم کرد.

یکی از تغییرات عمده در ویندوز 11 ، رابط کاربری است. رابط کاربری جدید باعث می شود ویندوز مدرن تر و بسیار صیقلی تر به نظر برسد. عناصر موجود در نوار وظیفه در ویندوز 11 به طور پیش فرض در وسط قرار گرفته اند.

صفحه های نصب و راه اندازی ویندوز زیبایی و مدرنی خاصی پیدا کرده اند و قطعاً یک سطح بالاتر از نصب ویندوز 10 هستند.

منوی Start برنامه های پین شده (pinned apps) را نشان می دهد و بخش پیشنهادی ، بیشتر برنامه های کاری و پرونده هایی را که باز کرده اید نشان می دهد. برای باز کردن لیست برنامه های نصب شده ، باید روی دکمه “All Apps” در گوشه بالا سمت راست منوی استارت کلیک کنید.

گوشه های پنجره برنامه گرد هستند که باعث می شود ظاهر کلی بهتری داشته باشد. علاوه بر این ، کنترل هایی در هر پنجره وجود دارد که به شما امکان می دهد یک پنجره برنامه را به یک مکان از پیش تعیین شده انتقال دهید.

مورد دیگری که قابل توجه است ، نماد جدید “Widgets” در نوار وظیفه است که هنوز ناقص است. این نوار وظیفه وضعیت هوا ، اخبار روز ، بازار سهام و غیره را نشان می دهد. حالت تاریک ویندوز 11 نیز وضعیت بهتری به خود گرفته است.

چگونه ویندوز 11 را نصب کنیم؟

در حال حاضر ما به شما پیشنهاد نمی کنیم که ویندوز 11 را به عنوان سیستم عامل اصلی نصب کنید ، زیرا هنوز نسخه اصلی آن منتشر نشده است و نسخه ای که منتشر شده است ناپایدار است. با این وجود می توانید این نسخه را بر روی ماشین مجازی vmware یا virtual box نصب کرده و امتحان کنید.

برای دانلود نسخه منتشر شده ویندوز 11 میتوانید از لینک های زیر استفاده کنید:

دانلود ویندوز 11 با لینک مستقیم لینک دانلود ویندوز 11

پسورد برای دانلود فایل ویندوز 11:
Password: 8cwr

آموزش کامل ۹ روش ساخت فلش مموری بوت در ویندوز ۱۰ ، ۸ ، ۷ و مک

How to To Create a Bootable USB Flash Drive

تقریبا CD یا DVD نسبت به فلش ها آسیب پذیر تر هستند، سی دی ها همیشه در معرض خطر خش خوردگی هستند. تنها یک خش می تواند سی دی نصب ویندوز شما را غیرقابل خواندن کند. برای پشت سر نهادن چنین مشکلی شما می توانید فلش بوت بسازید. شما می توانید از طریق ترمینال یا CMD و با وارد کردن چند دستور ساده اقدام به ساخت فلش بوتیبل کنید و یا اگر در وارد کردن دستورات مشکل دارید می توانید از نرم افزارهای ساخت فلش بوت استفاده کنید. نحوه استفاده از این برنامه بسیار ساده است در ادامه ما نحوه استفاده از ترمینال، CMD و نرم افزارهای ساخت فلش بوت را به شما آموزش خواهیم داد و در ادامه ۴ برنامه کاربردی دیگر را به شما معرفی خواهیم کرد.

ساخت فلش بوتیبل با Rufus

برای ساخت فلش بوت ویندوز ۱۰ با Rufus شما به حداقل یک فلش مموری ۸ گیگابایتی نیاز دارید. برنامه Rufus به اکانتی با دسترسی ادمین نیاز دارد تا تغییرات مورد نیاز را به سخت افزار اعمال کند. فلش مموری را به پورت USB دستگاه خود وصل کنید و برنامه Rufus را ایجاد کنید. برنامه بلافاصله فلش مموری شما را شناسایی می کند. از آنجا که برنامه Rufus با طرح های پارتیشن بندی و ساختار فایل مختلف کار می کند مطمئن شوید که تنظیماتی که در تصویر زیر وجود دارد را به درستی انجام داده اید.

گزینه Create a bootable disk using را کلیک کنید، از شما خواسته می شود ایمیج ISO را وارد کنید.

وقتی که ایمیج ISO را انتخاب کنید، برنامه Rufus به طور خودکار بهترین تنظیمات را برای انطباق با آن انتخاب می کند پس با خیال راحت دکمه Start را کلیک کنید. یک پیغام هشدار مانند زیر به شما نمایش داده می شود در اینجا دکمه OK را کلیک کنید.

بسته به اندازه ایمیج ISO، فرآیند ساخت ممکن است طول بکشد. برای اطلاع از پیشرفت کار می توانید دکمه Log را کلیک کنید تا جزئیات کار را مشاهده کنید.

طولانی ترین قسمت از کل فرآیند ساخت فلش مموری بوت قسمت کپی شدن فایل است که معمولا آخرین مرحله است و بسته به اندازه فایل و تعداد فایل هایی که باید کپی شوند متفاوت است.

وقتی که فرآیند کامل شد، درایو اکسترنال را دابل کلیک کنید. همانطور که مشاهده می کنید فایل ها کپی شده اند و فلش مموری شما ساخته شده است حال به طور مثال میتوانید نصب ویندوز ۱۰ با فلش بوت که توسط Rufus ساخته شده است را براحتی انجام دهید.

نرم افزار ساخت فلش بوت ویندوز ۷

یکی از نرم افزارهای ساده ای که شما می توانید با آن فلش بوتیبل بسازید نرم افزار Windows USB/DVD Download Tool است. بعد از اینکه برنامه را نصب کردید برنامه را باز کنید، ایمیج ویندوزی که می خواهید روی فلش مموری کپی کنید را انتخاب کنید.

بعد USB device  را انتخاب کنید.

فلش مموری که می خواهید به فلش مموری بوت UEFI تبدیل کنید را انتخاب کنید و دکمه Begin copying را کلیک کنید.

ساخت فلش بوت ویندوز ۱۰ با CMD

در این روش ما برای ساخت فلش بوت اول باید یک پارتیشن اصلی جدید روی فلش مموری ایجاد کنیم و فایل سیستم را FAT32 انتخاب کنیم برای انجام این کار CMD سیستم خود را باز کنید و به ترتیب دستورات زیر را در آن تایپ و اینتر کنید.

diskpart

list disk

در این مرحله لیست دیسک ها به شما نمایش داده می شود که شما باید شماره دیسک مورد نظر خود را وارد کنید.

clean

create partition primary

select partition 1

active

format quick fs=fat32

assign

exit

حالا باید فایل های نصب ویندوز را در فلش مموری کپی کنیم. شما خیلی ساده می توانید این فایل ها را کپی پیست کنید. اما اگر فایل install.wim ایمیج ویندوز بزرگتر از ۴ گیگابایت باشد در طول فرآیند کپی یک خطا رخ خواهد داد که به شما اعلام می کند فایل شما خیلی بزرگ است. این پیغام به این علت رخ می دهد که سیستم فایل FAT32 فایل های بزرگتر از ۴ گیگابایت را پردازش نمی کند. برای حل این مشکل ما بای از دستور DISM استفاده کنیم. این دستور فایل را به دو فایل کوچکتر و مساوی ۴ گیگابایت تقسیم می کند. لطفا توجه داشته باشید که این فرآیند تنها برای ویندوز ۷ یا ویندوز سرور ۲۰۰۸ امکان پذیر است. خیلی ساده دستور زیر را در CMD وارد و اینتر کنید:

Dism /Split-Image /ImageFile:E:\sources\install.wim /SWMFile:C:\Users\Administrator\Desktop\install.swm /FileSize:3000

در اینجا شما باید به جای ImageFile مسیر فایل install.wim ایمیج ویندوز خود را وارد کنید و به جای SWMFile مسیر فایل مقصد تقسیم شده و به جای FileSize حداکثر اندازه فایل هایی که می خواهید از تقسیم بدست آورید را بر حسب مگابایت وارد کنید. حالا فایل شما به صورت install.wim, install2.wim, install3.wim و غیره تقسیم خواهد شد. این فایل ها را داخل پوشه sources فلش مموری خود کپی کنید.

ساخت فلش بوت ویندوز با ترمینال مک

در کادر جستجوی دستگاه مک خود عبارت terminal را تایپ کنید و برنامه اجرایی ترمینال را انتخاب کنید در داخل ترمینال عبارت diskutil list را تایپ کنید و دکمه Return را فشار دهید. فلش مموری خود را با دستور diskutil unmountDisk /dev/disknumber انتخاب کنید، دقت داشته باشید که شما به جای disknumber باید نام فلش مموری خود را وارد کنید (به طور مثال disk2) حالا دکمه Return را فشار دهید. فرمت مورد نظر خود را در مقابل sudo dd if= وارد کنید اما دکمه Return را فشار ندهید. فایل ایمیج سیستم عامل خود را به داخل پنجره ترمینال بکشید تا آدرس فایل ایمیج کپی شود، بعد دکمه فاصله را فشار دهید و دستور of=/dev/disknumber bs=1m را وارد کنید مجددا به جای disknumber نام فلش مموری خود را وارد کنید و دکمه Return را فشار دهید. پسورد لاگین مک خود را وارد کنید، اگر حروف در ترمینال نمایش داده نمی شود این عادیست. دکمه Return را فشار دهید تا فلش مموری بوتیبل شما ساخته شود.

نحوه ساخت یک فلش مموری بوتیبل جهت نصب ویندوز ۱۰

ابزار Windows 10 Installation یک برنامه است که فایل نصب ویندوز ۱۰ را داخل فلش مموری شما قرار می دهد و باعث می شود به یک فلش مموری بوتیبل تبدیل شود. این روش تنها برای ایجاد فلش مموری بوت ویندوز ۱۰ کاربرد دارد. به صفحه Windows 10 installation بروید و فلش مموری خود را به کامپیوتر وصل کنید حالا روی دکمه Download tool now کلیک کنید تا فایل نصب روی کامپیوتر شما دانلود شود. فایل دانلود شده را دابل کلیک کنید و در صفحه ظاهر شده Yes را کلیک کنید. این ابزار به طور پیش فرض در پوشه Downloads پیش فرض مرورگرتان نصب می شود. Accept را کلیک کنید. گزینه Create installation media را انتخاب کنید. دکمه Next و دوباره دکمه Next را کلیک کنید و گزینه USB flash drive را انتخاب کنید. روی دکمه Next کلیک کنید، فلش مموری خود را انتخاب کنید و دکمه Next را کلیک کنید. با انجام این عملیات برنامه فلش مموری شما را فرمت می کند و فایل های نصب ویندوز ۱۰ را در آن کپی می کند.

معرفی ۴ نرم افزار ساخت فلش بوت ویندوز ۱۰، ۸، ۷ و..

علاوه بر روش هایی که در بالا به شما آموزش دادیم ۴ ابزار کاربردی دیگر را در اینجا به شما معرفی خواهیم کرد تا بهتر بتوانید مراحل ساخت فلش بوتیبل خود را به سرانجام برسانید. اولین برنامه ساخت فلش بوت، برنامه RMPrepUSB است که شما می توانید بوت لودر های Dos، لینوکیس و ویندوز را با آن ایجاد کنید علاوه بر این می توانید کارهایی همچون پارتیشن بندی، فرمت کردن، تست سرعت، بازیابی فایل های بکاپ و … را با این برنامه انجام دهید.

ابزار YUMI برنامه دیگری است که شما می توانید به کمک آن فلش بوت ویندوز و لینوکس را با آن بسازید. این برنامه رابط کاربری بسیار ساده ای دارد به طوری که شما فقی با کلیک کردن گزینه ها می توانید تنظیمات مورد نظر خود را اعمال کنید.

برنامه Novicorp WinToFlash یکی دیگر از برنامه هایی است که شما به کمک آن می توانید فایل های ISO را به داخل فلش مموری کپی کنید و فلش بوت بسازید. این برنامه به شما اجازه ساخت فلش مالتی بوت را نیز می دهد.

اما آخرین برنامه یعنی UNetbootin به علاقمندان سیستم عامل لینکوس تعلق دارد. این برنامه دارای قابلیت دانلود خودکار توزیع های لینوکس است و شما می توانید لیست گسترده ای از توزیع های محبوب خود را انتخاب کنید. با استفاده از این برنامه شما می توانید نرم افزار بوت لینوکس بسازید.

محافظت از سابقه جستجوهای گوگل از طریق کلمه عبور

اگر شما هم کنجکاو شده اید که “گوگل از ما چه می خواهد” ، احتمالا با صفحه فعالیت من (My Activity) آشنا خواهید شد. اینجا جایی است که Google همه آنچه را که از سابقه جستجوی شما در وب ، یوتیوب و سایر سرویس های خود جمع آوری کرده و نگه می دارد. تا چند وقت پیش با دسترسی داشتن به ایمیل به راحتی میتوانستیم به این داده ها دسترسی پیدا کرده و حذف کنیم. اما به لطف به روزرسانی اخیر ، یک لایه امنیتی به این قسمت اضافه شده است که می توانید در حساب Google خود فعال کنید تا از این امر محافظت کند. در ادامه با نحوه محافظت از سابقه جستجوهای گوگل از طریق کلمه عبور آشنا خواهید شد.

این ویژگی که با کلیک بر روی “Manage my activity verification” در صفحه My Activity قابل دسترسی است ، به شما امکان می دهد با استفاده از گذرواژه از سابقه جستجوی خود در گوگل محافظت کنید. در این صورت اگر کسی حتی با داشتن ایمیل هم نمیتواند سابقه شما را مرور کند.

برای فعال سازی این قابلیت جدید گوگل ، در صفحه Google My Activity خود ، مراحل زیر را دنبال کنید:

• از هر دستگاهی که استفاده می کنید ، به سیستم حساب Google خود وارد شوید.
• به صفحه myactivity بروید.

• روی “Manage my activity verification” کلیک کنید.

• گزینه “Require extra verification” را انتخاب کنید.

• دفعه بعدی که سعی می کنید فعالیت Google خود را مشاهده کنید از شما خواسته می شود رمز ورود Google خود را دوباره وارد کنید.

چرا لینوکس من کند است و چگونه این مشکل را رفع کنم؟

یکی از مشکلاتی که ممکن است شما هم به آن برخورد کرده باشید ، کند بودن لینوکس می باشد. کامپیوتر لینوکس شما به چند دلیل میتواند کند شده باشد که عبارتند از:

• اجرای سرویس های غیرضروری در زمان بوت سیستم
• استفاده از منابع زیاد سیستم توسط برخی از نرم افزارها
• اختلال در عملکرد سخت افزار یا پیکربندی نادرست آن

قبل از اینکه بفهمیم چگونه می توانیم یک کامپیوتر لینوکس را سرعت ببخشیم ، باید بدانیم که کدام روش ها می توانند به ما در یافتن سرویس هایی که در زمان بوت اجرا میشوند ، روندهای با اولویت بالاتر یا پایین تر ، وضعیت سلامت پردازنده و اینکه آیا RAM سیستم پر شده است یا خیر ، کمک کند. در آخر ، ما همچنین باید بررسی کنیم که آیا هارد دیسک به خوبی کار می کند یا خیر.

بررسی اطلاعات پردازنده

هنگامی که می خواهید سرعت یک کامپیوتر لینوکس را افزایش دهید ، اولین قدم بررسی اطلاعات پردازنده است. برای این کار میتوانید از دستورات زیر استفاده کنید. ابتدا ترمینال را باز کرده و یکی از دستورات زیر را اجرا کنید:

cat / proc / cpuinfo

lscpu

دستورات بالا اطلاعات دقیق CPU شما را نشان می دهند ، مانند vendor_id ، نام مدل ، CPU MHZ ، اندازه حافظه پنهان ، میکرو کد و غیره. بیایید برخی از جزئیات مهم در مورد اطلاعات پردازنده را مرور کنیم.

• bogomips: به معنای ساده ساختگی میلیون ها دستورالعمل در ثانیه است که یک برنامه مستقل بوده و عملکرد سیستم شما را نشان می دهد.
• model_name: تولید کننده ، مدل و سرعت پردازنده را نشان می دهد. در این حالت ، ما یک پردازنده مرکزی Intel (R) Celeron (R) داریم که سرعت آن 1.73 گیگاهرتز است.
• cpu MHZ: پردازنده MHZ (MegaHertz) برای اندازه گیری سرعت انتقال کانال ها ، گذرگاه ها و ساعت داخلی رایانه استفاده می شود. در این حالت سرعت انتقال 1733.329GHz است.

در اینجا ما می توانیم این مشکل را به وضوح ببینیم ، پردازنده مرکزی Intel Celeron 1.73 GHz یک پردازنده قدیمی است که قدرت پردازش کمی دارد. این یک پردازنده تک هسته ای است که با سرعت کم کار می کند ، در حالی که بسیاری از پردازنده های جدید 16 هسته با سرعت تقریبا 5 گیگاهرتز کار می کنند. وقتی CPU قدیمی و آهسته دارید ، تنها راه حل تغییر پردازنده جدید است.

بررسی سرویس های اجرا شده در زمان بوت

روش های مختلفی برای بررسی سرویس های شروع شده در زمان بوت وجود دارد. می توانید از هر یک از دستورات زیر استفاده کنید.

این دستور لیست سرویس هایی است که از زمان boot شروع شده اند:

service --status-all

دستور زیر نیز برای انجام این کار است و با CentOS ، AlmaLinux ، Fedora و RHEL سازگار میباشد:

chkconfig --list

این دستور نیز لیست سرویس های شروع شده در زمان بوت را لیست می کند:

initctl list

اگر سیستم شما از systemd استفاده می کند ، می توانید با استفاده از دستور زیر سرویس هایی را که در زمان بوت اجرا می شوند را ببینید.

sudo systemctl list-unit-files --state=enabled

برای توزیع لینوکسی که از systemd استفاده می کنند ، می توانید از دستور systemctl برای مدیریت سرویس های خود استفاده کنید ، بنابراین در زمان بوت اجرا نمی شوند.

بررسی بار پردازنده در لینوکس

به غیر از بررسی سرویس هایی که از زمان بوت شروع شده اند ، می توانید بار پردازنده خود را نیز بررسی کنید. برای بررسی بار CPU می توانید از دستور top یا هر یک از این ابزارهای کنترل سیستم استفاده کنید.

دستور top فرایندها را با بیشترین کاربرد منابع از بالا به پایین مرتب می کند. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید ، می توانید به روشنی تشخیص دهید که کدام برنامه از CPU شما استفاده زیادی میکند و در صورت لزوم با استفاده از دستور kill آن را ببندید.

اگر برنامه های زیادی (چه در پیش زمینه و چه در پس زمینه) اجرا می کنید و CPU شما در حد مطلوبی نیست ، بهتر است برنامه هایی را که استفاده نمی کنید را ببندید. همچنین ، هر برنامه ای را که استفاده نمی کنید و در پس زمینه اجرا می شود را غیرفعال کنید.

بررسی فضای آزاد حافظه

RAM فضای ذخیره سازی اطلاعات فوق العاده سریع و موقت است. می توانید از دستور free برای بررسی اطلاعات حافظه استفاده کنید. فضای کم حافظه نیز می تواند بر عملکرد رایانه تأثیر بگذارد و باعث کند بودن لینوکس شود.

برای حل مشکلات رم میتوانید آن را ارتقا دهید. همچنین برنامه هایی مانند Libreoffice بیش از حد حافظه مصرف می کنند که به جای استفاده از LibreOffice ، می توانید از Abiword استفاده کنید.

بررسی اختلال در عملکرد سخت افزار (هارد دیسک و غیره)

برای بررسی مشکلات هارد ، میتوانید از دستور iotop استفاده کنید. ترمینال را باز کرده و با دستور زیر آن را نصب کنید.

# Ubuntu/Debian
sudo apt install iotop

# Fedora/CentOS
sudo dnf install iotop

از طریق iotop میتوان نام و توان تولید همه فرایند های سیستم را شناسایی کرده و به راحتی متوجه شد که کدام برنامه از منابع شما استفاده می کند ، چه کسی آن را اجرا کرده و سرعت خواندن داده ها چقدر است.

نتیجه گیری

دلایل زیادی مانند پردازنده ، RAM و غیره وجود دارد که به طور بالقوه می توانند باعث کند بودن لینوکس شوند. استفاده از روش هایی که در اینجا توضیح داده شده به شما کمک می کند تا علت مشکلات عملکردی خود را تعیین کنید و نحوه حل آنها را برطرف کنید.

نصب کلاب هاوس (Clubhouse) در اندروید

اگر شما هم عاشق گوش دادن به پادکست ها و بحث های آنلاین هستید که به ایده ها و استراتژی های مختلف می پردازند ، احتمالاً نام Clubhouse را شنیده اید. کلاب هاوس یک اپلیکیشن گفتگوی صوتی است که بیشتر روی پیام های صوتی یا همان ویس مسیج ها متمرکز است. در این مقاله سه روش ساده برای دانلود کلاب هاوس اندروید و نصب آن روی اندروید معرفی خواهیم کرد.

در مقایسه با سایر برنامه های گفتگوی صوتی ، Clubhouse به کاربران این امکان را می دهد تا رویدادهایی را برگزار کنند که کاربران دیگر می توانند به آن ها بپیوندند و اطلاعات خود را در مورد موضوع مورد بحث ارائه دهند.

با این حال ، Clubhouse هنوز در مرحله بتا است و قبل از دسترسی باید دعوت نامه داشته باشید. همچنین در حال حاضر فقط در دستگاه های iOS موجود است ، بنابراین کاربران اندروید راهی برای استفاده از آن حتی در صورت دعوت ندارند.

اکنون اگر از اندروید استفاده می کنید ، احتمالاً از خود می پرسید که چگونه Clubhouse را روی دستگاه خود دانلود و نصب کنید. Clubhouse هنوز در فروشگاه گوگل پلی به صورت رسمی و برای همه کشورها عرضه نشده است ولی چند راه حل وجود دارد تا برنامه را در دستگاه اندروید خود دانلود و نصب کنید.

ما در این مقاله به نحوه دانلود و نصب کلاب هاوس روی اندروید خواهیم پرداخت.

دانلود نسخه غیر رسمی کلاب هاوس روی اندروید از گیت هاب

در این روش نسخه غیر رسمی کلاب هاوس به نام HouseClub را دانلود و نصب می کنیم.

قبل از استفاده از آن به خاطر داشته باشید که اگر Clubhouse تشخیص دهد که از نسخه غیر رسمی برنامه استفاده می کنید ، ممکن است حساب شما برای همیشه غیرفعال شود.

اکنون که خطرات احتمالی را می دانید ، اجازه دهید مراحل دانلود و نصب را ادامه دهیم.

ابتدا به صفحه GitHub مراجعه کنید ، در اینجا می توانید فایل Houseclub apk را دانلود کنید.

پس از دانلود ، فایل APK را بر روی دستگاه خود اجرا کنید. برای نصب برنامه HouseClub در گوشی اندروید خود ، دستورات روی صفحه را دنبال کنید. در آخر برنامه را از صفحه اصلی خود پیدا و آن را اجرا کنید.

دانلود نسخه رسمی کلاب هاوس روی اندروید از پلی استور

در تاریخ 19 اردیبهشت ، کلاب هاوس به صورت Early Access در فروشگاه گوگل قرار گرفت. اکنون کلاب هاوس فقط برای برخی کشورها در دسترس است و هنوز برای کشورهای دیگر از جمله ایران عرضه نشده است. اگر به فروشگاه گوگل مراجعه و کلاب هاوس را جستجو کنید، گزینه Unregister را مشاهده خواهید کرد که حاکی از آن است این برنامه هنوز در ایران قابل دسترسی نیست.

با این حال، کاربران ایرانی می توانند این محدودیت را دور بزنند و نسخه رسمی کلاب هاوس را از فروشگاه گوگل دانلود و نصب کنند.

برای دانلود و نصب نسخه رسمی از فروشگاه گوگل طبق زیر عمل کنید:

ابتدا به تنظیمات گوشی و سپس مدیریت برنامه ها رفته و Google Play Store را انتخاب و بر روی گزینه کلیر دیتا (Clear Data) ضربه بزنید. 

سپس یکی از برنامه های گذر از تحریم را باز کرده و لوکیشن آن را روی آمریکا قرار دهید و آن را فعال کنید. حالا گوگل پلی را باز کنید و بعد از جستجوی نام Clubhouse قادر خواهید بود آن را دانلود و نصب کنید.

پی نوشت: طبق برنامه اعلام شده از سوی کلاب ‌هاوس، کاربران اندرویدی در کشورهای ژاپن، برزیل و روسیه از روز سه شنبه ۲۸ اردیبهشت‌ ماه و کاربران اندرویدی در نیجریه و هند یک روز بعد یعنی از روز چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت به این اپلیکیشن دسترسی پیدا می‌کند. کاربران اندرویدی سایر کشورهای جهان نیز از بعدازظهر جمعه ۳۱ اردیبهشت‌ماه به کلاب‌هاوس دسترسی خواهند داشت.

دانلود نسخه رسمی کلاب هاوس روی اندروید از مارکت های ایرانی

خوشبختانه نسخه رسمی کلاب هاوس در مارکت های ایرانی مثل بازار موجود است و هنوز به دستور “کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه” حذف نشده است : )  شما می توانید نسخه رسمی این برنامه را از بازار دانلود کنید.

نسخه رسمی اندروید کلاب هاوس در دسترس همگانی کاربران پلی استور قرار گرفت!

چگونه دعوتنامه کلاب هاوس دریافت کنیم؟

کلاب هاوس (clubhouse) یکی از داغ ترین موضوعات امروزه در رسانه های اجتماعی است که یک بستر گفتگوی صوتی را ایجاد کرده است. از آنجا که این برنامه فقط به اعضای خود محدود می شود ، کاربران بیشتری سعی می کنند راهی برای ورود به آن پیدا کنند. اگر کلاب هاوس با سلیقه شما مطابقت دارد ، ممکن است از خود بپرسید که نحوه دریافت دعوتنامه کلاب هاوس چگونه است؟

در این پست ما قصد داریم چندین روش برای گرفتن دعوتنامه کلاب هاوس و لذت بردن از آن به شما نشان دهیم. در ادامه با ما باشید.

دعوت شخصی

اولین و محبوب ترین راه عضویت در کلاب هاوس دعوتنامه های شخصی است. اگر شخصی را می شناسید که از قبل به کلاب هاوس وارد شده است ، می توانید از او بخواهید که برای شما دعوتنامه ارسال کند. هر کاربر دو یا سه دعوتنامه قابل استفاده دارد که می تواند با شما به اشتراک بگذارد.

پس از داشتن لینک دعوت ، اکنون می توانید در کلاب هاوس ثبت نام کرده و وارد شوید و از ویژگی های آن لذت ببرید.

درب جانبی

بسیاری از کاربران از side-door یا درب جانبی اطلاع ندارند. این روش دیگری است که می توانید با دانلود مستقیم برنامه از App Store و پلی استور به Clubhouse وارد شوید.

در کلاب هاوس ثبت نام (Sign up) کنید و یک نام کاربری برای خود رزرو کنید، Clubhouse به دوستانتان اطلاع می دهد که می خواهید وارد شوید. سپس آن ها می توانند به شما تاییدیه ورود بدهند بدون اینکه از دعوتنامه های آن ها کم شود.

از دوستان یا افراد حاضر در کلاب هاوس بخواهید که شما را دعوت کنند

دوست خوب نعمته ، مخصوصا دوستانی که به کلاب هاوس وارد شده اند : )

دور از شوخی ، سریع ترین راه برای دعوت شدن از برنامه کلاب هاوس از طریق دوستانی است که از قبل وارد آن شده اند. اگر هنوز دعوتنامه ای برای دوستان شما باقی مانده باشد ، شاید بتوانید از آن ها درخواست کنید شما را دعوت کنند.

از طرف دیگر ، می توانید از دوستتان بپرسید که آیا کسی را می شناسد که دعوتنامه اضافی داشته باشد یا نه؟ یا می توانید به سراغ فردی بروید که دوست شما او را قبل از شما دعوت کرده است، شاید هنوز او دعوتنامه داشته باشد.

بعد از گرفتن دعوتنامه می توانید برای دوستتان ناهار بخرید تا در ازای دعوت از او تشکر کنید: )

درخواست دعوت در Reddit یا خرید دعوت

اگر خیلی برای ورود به کلاب هاوس مشتاق هستید ، می توانید از انجمن های subreddit درباره Clubhouse برای درخواست دعوت دیدن کنید. چون بسیاری از کاربران می خواهند به کلاب هاوس بپیوندند ، تالارهای گفتگو برای درخواست یا پیشنهاد دعوت ایجاد شده است.

برای درخواست دعوت از کاربران دیگر به این انجمن ها به (r / ClubhouseInvites  ، r / ClubhouseApp) مراجعه کنید.

از طرف دیگر ، می توانید برای ورود سریع تر به کلاب هاوس ، دعوتنامه هایی از کاربران این انجمن ها بخرید. با این حال ، قبل از خرید بررسی کنید و از طرف مقابل مطمئن شوید تا از کلاهبرداری های احتمالی جلوگیری شود.

شبکه های اجتماعی

با توجه به گسترش شبکه های اجتماعی و تعداد بسیار بالای کاربران در این شبکه ها ، یک روش دیگر برای دریافت دعوتنامه را می توان در شبکه های اجتماعی جستجو کرد.

همانطور که می دانید تلگرام اولین شبکه اجتماعی پرمخاطب در ایران است. شما می توانید در گروه ها یا کانال های مرتبط با کلاب هاوس در تلگرام یا گروه های مرتبط با تکنولوژی و فناوری عضو شوید و درخواست خود برای دعوتنامه را مطرح کنید. 

اینستاگرام هم یکی دیگر از شبکه های اجتماعی پرمخاطب است. با رفتن به پیج های مرتبط با کلاب هاوس یا دنبال کردن هشتگ هایی مانند Clubhouseinvite# درخواست خود را کامنت کنید.