معمولاً همه ما در اینترنت به جستجو می پردازیم و در بین این جستجوها با یک سری خطاها روبه رو میشویم که باید بدانیم این خطاها مربوط به چه چیزی هستند؟ اما بهتر است بدانید که بیشتر این خطا ها می تواند مربوط به وب سرور یا کلاینت باشد. این کدهای خطا به همراه خود توضیحات کوتاهی دارند که با بررسی اندک آنها می توان مفهوم هر کدام را فهمید. اگر شما هم یکی از آن دسته افرادی هستید که به این کدهای خطا برخورد کرده اید اما راه حل مشکل خود را نمی دانید توصیه می‌کنیم تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
خطاهای سمت کلاینت
400 (Bad request)
سرور به دلیل وجود خطا در دستور ارسال شده توسط client نمی تواند آن را پردازش کند. که میتواند عواملی مثل طولانی بودن درخواست، اشتباه نحوی موجود در درخواست یا به طور کلی درخواست نامعتبر باشد.
401 (Authorization required)
این درخواست یعنی کاربر دارای اعتبار احراز هویت معتبر برای منبع مورد نظر نیست.
تذکر : بعضی از سایت ها به اشتباه به دلیل بلاک کردن آدرس IP از وب سایت (معمولاً دامنه وب سایت) خطای HTTP 401 را نمایش می دهند تا از دسترسی آن آدرس خاص به وب سایت جلوگیری به عمل آورند.
402 (Payment required)
این کد نشان می دهد تا زمانی که مشتری پرداخت نکند ، درخواست پردازش نمی شود. در اصل برای فعال کردن سیستم های پرداخت نقدی دیجیتال ایجاد شده است و نشان می دهد تا زمانی که مشتری پرداخت نکند ، محتوای درخواستی در دسترس نیست. اگرچه این خطا به ندرت رخ می دهد و کاربرد چندانی ندارد.
403 (Forbidden)
این خطا ممکن است به این دلیل باشد که کاربر مجوزهای لازم را برای دسترسی به یک منبع را ندارد. پس در نتیجه این خطا زمانی که درخواستی حاوی داده های معتبر بوده و توسط سرور قابل پردازش است ، اما سرور از پردازش خودداری می کند به نمایش در می آید.
404 (Not found)
منبع درخواستی یافت نمی شود یا حذف شده است، اما ممکن است در آینده در دسترس باشد.
405 (Method not allowed)
این خطا به بخاطر متد ارسال درخواست غیر مجاز توسط کاربر به سمت سرور به نمایش در می آید که سرور آن را غیر مجاز می داند.
406 (Not acceptable)
این خطا شبیه خطا 405 است که کاربر با استفاده از کاراکتر های غیرمجاز اقدام به ارسال درخواست خود به سرور می کند که برای سرور مجاز نمی باشد.
407 (Proxy authentication required)
به معنی نیاز به مجوز پراکسی می باشد که به عملکرد آن با کد 401 تقریبا مشابه است، با این تفاوت که کاربر باید با یک پراکسی اعتبار خود را اثبات کند.
408 (Request Timeout)
یعنی زمان درخواست به پایان رسیده است،این ارور زمانی رخ می دهند سرور منتظر پاسخ از سمت کاربر باشد اما پاسخی دریافت نکند.
409 (Conflict)
این خطا به معنای تداخل می باشد و زمانی به وجود می آید که درخواست کاربر با عملیات دیگری در سرور تداخل پیدا کند.
410 (Gone)
به معنی حذف می باشد که عملکرد آن مانند کد خطای 400 و 404 می باشد با این تفاوت که browser و search engine می گوید که نباید دوباره آن درخواست را ارسال کند
411 (Length required)
این خطا معمولا زمانی به وجود می آید که که سرور به علت عدم ارسال اندازه محتوا از پاسخ به درخواست کاربر خودداری می کند.
412 (Precondition failed)
به معنی شرط رد شده است و زمانی این خطا به نمایش درمی آید که درخواست کاربر به سرور ،به علت دردسترس نبودن رد می شود.
413 (Request entity too large)
به معنی درخواست طولانی است و زمانی رخ می دهد که طول رشته های درخواستی کاربر از حد سرور بیشتر باشد.
414 (Request URI too large)
به معنای ادرس طولانی می باشد و همانطور که از نام آن پیداست زمانی به نمایش در می آید که آدرس سایت بیش از حد طولانی باشد.
415 (Unsupported media type)
این خطا زمانی به وجود می آید که فرمت فایل ارسالی از نظر سرور قابل دریافت نباشد.
416 (Request range not satisfiable)
به معنای درخواست خارج از حد می باشد که زمانی رخ می دهد که هنگام درخواست منبعی از سرور، آن منبع در دسترس نباشد.
417 (Expectation failed)
به معنی انتظار رد شده می باشد که زمانی اتفاق می افتد که سربرگ های ارسالی کاربر با انتظارات سرور همخوانی ندارد.
422 (Unprocessable entity)
به معنای مولفه غیر قابل پردازش است و زمانی به وجود می آید که درخواست به درستی شکل گرفته است اما به دلیل وجود خطای معنای قابل پردازش نباشد.
423 (Locked)
زمانی که دسترسی به منبعی قفل شده باشد این خطا به نمایش در می آید.
424 (Failed dependency)
به معنای وابستگی شکست خورده می باشد که این خطا زمانی به وجود می آید که یک درخواست به درخواست دیگری وابسته باشد که آن درخواست انجام نشده باشد.
خطاهای سمت سرور
500 (Internal server error)
این خطا بسیار دیده می شود و دلایل مختلفی می تواند داشته باشد که در ادامه به 4 مورد که بیشتر اتفاق می افتند اشاره می‌کنیم.
- اعمال سطح دسترسی یا Permission نادرست بر روی فایل ها و دایرکتوری ها
- Ownership نادرست در هاست
- کدهای نادرست در فایل php.ini یا فایل .htaccess
- درخواست های نامعتبر از سمت اسکریپت سایت و …
501 (Not Implemented)
به معنای اجرا نشده می باشد و زمانی این خطا به وجود می آید که سرور یا روش درخواست را به درستی تشخیص نمی دهد ، یا اینکه به معنای عدم توانایی انجام دریافت درخواست است.در اینصورت به احتمال قوی این مشکل برطرف خواهد شد و به زودی دردسترس قرار خواهد گرفت.
502 (Bad gateway)
به معنای دروازه بد می باشد و زمانی رخ می دهد که یک سرور در اینترنت، پاسخ اشتباه از سرور دیگر دریافت کرده باشد.
503 (Service unavailable)
به معنی دردسترس نبودن سرویس است که این خطا ممکن است دلایل مختلفی از جمله کمبود منابع،درخواست بیش از حد به سمت سرور و… داشته باشد.
504 (Gateway timeout)
این خطا زمانی رخ می دهد که سرور به عنوان دروازه یا پروکسی عمل کند و پاسخ به موقع از سرور بالادست خود دریافت نکرده باشد.
505 (HTTP version not supported)
به معنای عدم پشتیبانی نسخه http می باشد و زمانی رخ می دهد که سرور نسخه پروتکل HTTP مورد استفاده در درخواست را پشتیبانی نکند.
506 (Variant also negotiates)
به معنای همچنان در حال مذاکره می باشد،این خطا به ندرت پیش می آید و زمانی این اتفاق می افتد که بین درخواست ها یک حلقه (دایره ای) به وجود بیاید که باعث شود جوابی از سمت سرور برنگردد.
507 (Insufficient storage)
این خطا همانطور که از نامش پیداست زمانی نمایان میشود که سرور به دلیل عدم وجود فضای منابع کافی قادر به اجرا و ذخیره درخواست نیست.
510 (Not extended)
به معنی گسترش نیافته می باشد و زمانی این خطا رخ می دهند که پسوندهای بیشتری برای پردازش درخواست سرور لازم باشد.